Piotr Kuczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 9: Linia 9:
|                    miastourodzenia = Nowy Sącz
|                    miastourodzenia = Nowy Sącz
|                      krajurodzenia = Polska
|                      krajurodzenia = Polska
|                      dzien_smierci =  
|                      dzien_smierci = 19
|                    miesiac_smierci =  
|                    miesiac_smierci = 3
|                        rok_smierci = 2013
|                        rok_smierci = 2013
|                    miasto_smierci =  
|                    miasto_smierci = Nowy Sącz
|                            wzrost = 175
|                            wzrost = 175
|                              waga = 70
|                              waga = 70

Wersja z 19:35, 29 paź 2021

Piotr Kuczyński

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Piotr Kuczyński
Urodzony 29 kwietnia 1928, Nowy Sącz, Polska
Zmarły 19 marca 2013, Nowy Sącz
Pozycja prawoskrzydłowy
Wzrost 175 cm
Waga 70 kg
Wychowanek Świt Nowy Sącz
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1950
1951
1L - 19 (9)
1L - 4 (1), PP - 1 (0)
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1945-1948
1948-1949
1950-1951
1951
1951-1952
1953-1954
1955-1956
1957
Świt Nowy Sącz
Tarnovia Tarnów
Cracovia
Legia Warszawa
Wawel Kraków
Sandecja Nowy Sącz
Borek Kraków
Wanda Nowa Huta

 ?
23 (10)
1 (0)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju

j - jesień, w - wiosna



Piotr Kuczyński (Kuciński) - piłkarz, zaopatrzeniowiec, instruktor piłki nożnej. Rozegrał w Cracovii 23 mecze w I lidze (10 bramek).

Informacja o śmierci Piotra Kuczyńskiego

"Odszedł Piotr Kuczyński" -
dziennikpolski24.pl

Odszedł Piotr Kuczyński

Sportowy Nowy Sącz obiegła smutna wieść. W wieku niespełna 85 lat na zawsze odszedł Piotr Kuczyński, jeden z najbardziej znanych piłkarzy rodem z tego miasta.

Urodził się 29 kwietnia 1928 r. w Nowym Sączu. Na stadionie miejskim piłkę zaczął kopać już podczas okupacji, uczestnicząc w toczonych w konspiracji meczach z ekipą Limanowej. W 1945 r. zgłosił się na treningi do nowosądeckiego Świtu (obecnego Dunajca). Ustawiono go na skrzydle, gdzie mógł w pełni zaprezentować swe walory. Należały do nich przede wszystkim szybkość, przebojowość, świetne wyszkolenie techniczne.

W 1948 r. skusili go działacze walczącej o utrzymanie się w I lidze Tarnovii. Pograł w niej przez pół sezonu. Po spadku tarnowian do klasy niższej przeniósł się do Cracovii, ubiegającej się o mistrzostwo kraju. W meczu z Ruchem Chorzów dwukrotnie pokonywał bramkarza rywali. Już wówczas powołany został do reprezentacji Polski. W meczach z Czechosłowacją i Rumunią siedział na ławce rezerwowych. Do debiutu w narodowych barwach nie doszło z uwagi na konflikt na linii Kuczyński - trener Ryszard Koncewicz.

W tymże 1951 r. powołany został do służby wojskowej i skierowany do CWKS Legia Warszawa. Wystąpił w ekstraklasie, u boku m.in. Kazimierza Górskiego. Przydarzyła mu się wkrótce kontuzja kolana. Przeszedł do pierwszoligowego Wawelu Kraków, a po wyjściu do cywila powrócił do Nowego Sącza. W 1954 r. Sandecja, której groziła degradacja z ligi wojewódzkiej, zwróciła się do Kuczyńskiego, by ten wrócił na boisko i pomógł jej w walce o utrzymanie. W 1955 r. napastnik po raz kolejny wyjechał do Krakowa. Występował tam w A-klasowym Borku, potem zaś w Wandzie Nowa Huta, w której w roku 1956 zakończył karierę. Ostatnie lata spędził w Nowym Sączu, poświęcając się hodowli gołębi. Jego pogrzeb odbył się wczoraj.

Daniel Weimer
Źródło: dziennikpolski24.pl 22 marca 2013 [1]