Zdzisław Styczeń: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 54: | Linia 54: | ||
[[Grafika:Zulu-Kafer-Ember.jpg|thumb|left|250px|Karykatura z 1921 roku przedstawiająca Zdzisława "Zulu-Kafera-Embera" Stycznia.]] | [[Grafika:Zulu-Kafer-Ember.jpg|thumb|left|250px|Karykatura z 1921 roku przedstawiająca Zdzisława "Zulu-Kafera-Embera" Stycznia.]] | ||
=== Ze wspomnień starego piłkarza === | |||
{{Artykul | |||
| Typ_artykulu = Opis meczu | |||
| Tytul_wydawnictwa = Echo Krakowa cz.6 | |||
| Numer = 255 | |||
| Wydanie = | |||
| Dzien = 24 | |||
| Miesiac = 11 | |||
| Rok = 1946 | |||
| Link = | |||
| Skan = [[Grafika:Echo_Krakowa_1946-11-24_255_2.png|thumb|Relacja z meczu w dzienniku ''Echo Krakowa'']] | |||
| Tytul_artykulu = | |||
| Autor = | |||
| Tresc = | |||
VI<BR> | |||
„ZULU" — KAFER".<BR> | |||
Większego pecha od Koguta, miał jednak nasz prawy pomocnik Styczeń, — popularnie zwany „Zulu-Kafer", za jego niezwykłe podobieństwo do mieszkańców południowo-zachodniej Afryki.<BR> | |||
Zwykła gładko wygolony (golił również i głowę) z lekko wysuniętą w przód szczęką i szerokim uśmiechem odsłaniającym niezwykle białe, duże uzębienie, był rzeczywiście podobny nieco do czarnych obywateli z nad Limpopo.<BR> | |||
Tak się złożyło, że pobyt nasz w Paryżu przeciągnął się do pierwszego stycznia, w którym to dniu graliśmy nasz ostatni mecz.<BR> | |||
W przeddzień meczu, t. j. w Sylwestra zaproszeni zostaliśmy przez gospodarzy do modnego wówczas kabaretu nocnego „Folies Bergeras”. | |||
Styczeń który w czasie programu, gdzieś nam się zawieruszył, został „odkryty" w zacisznej loży w towarzystwie jakiejś uroczej ciemnowłosej „mademotselle".<BR> | |||
Gdy po skończonym programie zabieraliśmy się do opuszczenia lokalu, podszedł do nas Zulu, a raczej do doktora Lustgartena prosząc go o pożyczenie kilkuset franków na... wpłacenie rachunku.<BR> | |||
Cóż się stało?<BR> | |||
Oto owa urocza towarzyszka naciągnąwszy biednego Zula na dwie flaszki szampana — zniknęła po jego wypiciu jak kamfora.<BR> | |||
Biedny Zulu zaś spodziewał się miłego flirtu.<BR> | |||
Klnąc w duchu Francuzeczkę (która jak się potem okazało była emigrantką z Brodów) — powrócił Zulu do hotelu, narzekając, że właśnie w dniu 1-go stycznia tak nabrano Stycznia.<BR> | |||
Złość swa wyładował na Kogucie, przypominając mu wieżę Eiffla i wodę przy rakach, ten zaś prześladował go znowu „francuską rodaczką". | |||
Podróż do Krakowa upłynęła nie tylko miło, ale wprost wesoło i niespodziewanie szybko.<BR> | |||
... | |||
}} | |||
Wersja z 21:28, 29 cze 2020
| Zdzisław Styczeń | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Zdzisław Witold Styczeń | ||
| Urodzony | 16 października 1894, Przemyśl, Polska | ||
| Zmarły | 20 grudnia 1978, Kraków | ||
| Pseudonim | Zul, Kafer, Ember | ||
| Pozycja | Prawy pomocnik, łącznik | ||
| Wzrost | 168 cm | ||
| Waga | 72 kg | ||
| Wychowanek | RKS Kraków | ||
| Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
| Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
| 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 |
tow - 1 (0) * MG - 1 (0), tow - 8 (5) ** MG - 2 (0), tow - 5 (0) b.d. - - tow - 1 (0) b.d. KA - 3 (2) MP - 8 (0), KA - 3 (0) MP - 2 (2), KA - 10 (5) KA - 3 (0) - * W 1912 brak składów i strzelców 2 meczów (2:5 i 0:0) | ||
 ↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
| |||
| Debiut | 1912-10-27 Cracovia - AZS Kraków 3:0 | ||
| Ostatni mecz | 1923-11-04 Cracovia - Wawel Kraków 2:0 | ||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | Występy (gole) | |
| 1909-1913 1912-1924 1924-1926 |
RKS Kraków Cracovia Wisła Kraków |
||
| ↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
| |||
| Reprezentacja narodowa | |||
| 1921-1924 |  Polska
|
5 (0) | |
|
j - jesień, w - wiosna | |||
 Mistrz Galicji 1913
|
| Mistrz Polski 1921
|
 Brązowy medalista MP 1922
|
Zdzisław Witold Styczeń urodził się 16 października 1894 w Przemyślu, zmarł 20 grudnia 1978 w Krakowie.
Ze wspomnień starego piłkarza
Echo Krakowa cz.6
„ZULU" — KAFER".
Większego pecha od Koguta, miał jednak nasz prawy pomocnik Styczeń, — popularnie zwany „Zulu-Kafer", za jego niezwykłe podobieństwo do mieszkańców południowo-zachodniej Afryki.
Zwykła gładko wygolony (golił również i głowę) z lekko wysuniętą w przód szczęką i szerokim uśmiechem odsłaniającym niezwykle białe, duże uzębienie, był rzeczywiście podobny nieco do czarnych obywateli z nad Limpopo.
Tak się złożyło, że pobyt nasz w Paryżu przeciągnął się do pierwszego stycznia, w którym to dniu graliśmy nasz ostatni mecz.
W przeddzień meczu, t. j. w Sylwestra zaproszeni zostaliśmy przez gospodarzy do modnego wówczas kabaretu nocnego „Folies Bergeras”.
Styczeń który w czasie programu, gdzieś nam się zawieruszył, został „odkryty" w zacisznej loży w towarzystwie jakiejś uroczej ciemnowłosej „mademotselle".
Gdy po skończonym programie zabieraliśmy się do opuszczenia lokalu, podszedł do nas Zulu, a raczej do doktora Lustgartena prosząc go o pożyczenie kilkuset franków na... wpłacenie rachunku.
Cóż się stało?
Oto owa urocza towarzyszka naciągnąwszy biednego Zula na dwie flaszki szampana — zniknęła po jego wypiciu jak kamfora.
Biedny Zulu zaś spodziewał się miłego flirtu.
Klnąc w duchu Francuzeczkę (która jak się potem okazało była emigrantką z Brodów) — powrócił Zulu do hotelu, narzekając, że właśnie w dniu 1-go stycznia tak nabrano Stycznia.
Złość swa wyładował na Kogucie, przypominając mu wieżę Eiffla i wodę przy rakach, ten zaś prześladował go znowu „francuską rodaczką".
Podróż do Krakowa upłynęła nie tylko miło, ale wprost wesoło i niespodziewanie szybko.