Franciszek Dobosz: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Franciszek_Dobosz.jpg| | {{Dane osobowe | ||
| imię = Franciszek | |||
| nazwisko = Dobosz | |||
| zdjęcie = [[Grafika:Franciszek_Dobosz.jpg|200px]] | |||
| pełneimięinazwisko = Franciszek Dobosz | |||
| kraj = | |||
| dzien_urodzenia = | |||
| miesiac_urodzenia = | |||
| rok_urodzenia = 1922 | |||
| miastourodzenia = | |||
| krajurodzenia = | |||
| dzien_smierci = | |||
| miesiac_smierci = | |||
| rok_smierci = | |||
| miasto_smierci = | |||
| rolawCracovii = tenisista stołowy | |||
}} | |||
'''Franciszek Dobosz''' - Urodził się w 1922 (dokładna data nie ustalona). Tenisista stołowy. | '''Franciszek Dobosz''' - Urodził się w 1922 (dokładna data nie ustalona). Tenisista stołowy. | ||
Wersja z 04:36, 23 sty 2011
Franciszek Dobosz | |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Franciszek Dobosz | ||
Urodzony(a) | 1922 |
Franciszek Dobosz - Urodził się w 1922 (dokładna data nie ustalona). Tenisista stołowy.
Swoją przygodę ze sportem rozpoczął kopiąc piłkę razem ze swoim kolegom Eugeniuszem Różankowskim. Obaj jako juniorzy trenowali w Wawelu i właśnie tam dostrzegł ich Ignacy Książek, który postarał się aby już w 1936 reprezentowali barwy Cracovii. Jednak tylko Różankowski kontynuował przygodę z piłką i odnosił sukcesy, natomiast Dobosz został najlepszym tenisistą stołowym w Krakowie, a także i w Polsce. Pierwszy tytuł mistrza Polski wywalczył w raz z drużyną w 1946, osiągnięcie to powtórzył w 1949. Jego drużyna zdobyła również w 1951 wicemistrzostwo i brązowy medal w 1947. Odnosił również sukcesy indywidualne, takie jak mistrzostwo w grze podwójnej z Janem Ziębą w 1950, srebrny medal również w deblu (1951) i brązowy medal w singlu (1951). Był reprezentantem Polski i dwunastokrotnym (pod rząd) mistrzem okręgu. W Cracovii zakończył grę wraz z rozwiązaniem sekcji w 1963, będąc najdłużej jej zawodnikiem w historii. Nie odłożył jednak paletki, stworzył z zatrudnionych w swoim zakładzie pracy (Zootechnika) piłkarzy Cracovii drużynę tenisistów stołowych, w którym sam grał. Zespół ten miał nawet spore szanse na awans do III ligi.