Edward Kowalik: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Piłkarz z bardzo charakterystyczną sylwetką, nieustępliwy i bardzo bojowy, bardzo lubiany przez kibiców. W sezonie [[1994/95]] w [[3-4 V 1995 Wawel Kraków - Cracovia|meczu z Wawelem]] o awans do drugiej ligi strzelił wyrównującą bramką, która zagwarantowała Pasą awans stał się wtedy bohaterem klubu. Prasa okrzyknęła, że była to jego âbramka życiaâ, ponieważ jako obrońca nie miał okazji strzelać ich wiele. | Piłkarz z bardzo charakterystyczną sylwetką, nieustępliwy i bardzo bojowy, bardzo lubiany przez kibiców. W sezonie [[1994/95]] w [[3-4 V 1995 Wawel Kraków - Cracovia|meczu z Wawelem]] o awans do drugiej ligi strzelił wyrównującą bramką, która zagwarantowała Pasą awans stał się wtedy bohaterem klubu. Prasa okrzyknęła, że była to jego âbramka życiaâ, ponieważ jako obrońca nie miał okazji strzelać ich wiele. | ||
[[Kategoria: Piłkarze|Kowalik, Edward]] | [[Kategoria: Piłkarze|Kowalik, Edward]] | ||
Wersja z 21:57, 2 sie 2006
Imię: Edward
Nazwisko: Kowalik
Data urodzenia: 6 kwietnia 1969
Miejsce urodzenia: ?
Wzrost/waga: 177/80
Wychowanek: Nadwiślan Kraków
Pozycja: Obrońca, pomocnik
Zawodnik Cracovii w sezonach: 1987/88, 1988/89, 1989/90, 1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1994/95, 1995/96, 1996/97, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02,
Z wykształcenia ślusarz mechanik, handlowiec. Mimo, że swoją przygodę z piłką zaczął w Nadwiślanie (spędził w nim jedynie od 1980 do 1981) czuje się wychowankiem Pasów. Trudno mu się dziwić spędził w nich całą swoją karierę piłkarską zawitał od do niej, bowiem w 1982 a odszedł w 2002. Na Jego nieszczęście lata, w których był zawodnikiem Cracovii były dla klubu bardzo zawiłe i nie miał okazji grać w pierwszej lidze. Grał oprócz wielu sezonów trzecioligowych cztery sezony drugoligowe, w których rozegrał 95 meczów i strzelił osiem bramek.
Piłkarz z bardzo charakterystyczną sylwetką, nieustępliwy i bardzo bojowy, bardzo lubiany przez kibiców. W sezonie 1994/95 w meczu z Wawelem o awans do drugiej ligi strzelił wyrównującą bramką, która zagwarantowała Pasą awans stał się wtedy bohaterem klubu. Prasa okrzyknęła, że była to jego âbramka życiaâ, ponieważ jako obrońca nie miał okazji strzelać ich wiele.