Franciszek Dobosz

DOBOSZ Franciszek - Urodził się w 1921 (dokładna data nie ustalona). Zaczynał – wraz ze swoim kolegą Eugeniuszem Różankowskim od piłki. Juniorów Wawelu wypatrzył niezastąpiony Ignacy Książek i już w 1936 obaj grali w Cracovii. Jak zwykle Pan Ignacy wiedział co robi. Gienek stal się podporą drużyny piłkarskiej, Franek zaś został najlepszym tenisistą (stołowym) w Krakowie, a także i w Polsce. Ma w dorobku tytuł drużynowego mistrza Polski (w 1946 i 1949) oraz wicemistrza (także w drużynie – w 1951) i brązowy medal (w 1947). Do tego dorzucił sukcesy indywidualne: mistrzostwo w grze podwójnej (z Janem Ziębą w 1950), srebrny medal (także w deblu – 1951) i brązowy medal w singlu (1951). Był reprezentantem Polski i dwunastokrotnym (pod rząd) mistrzem okręgu. Grał w Cracovii do momentu rozwiązania sekcji w 1963 co daje mu najdłuższy pasiacki staż wszechczasów. Po zakończeniu kariery z zatrudnionych w jego macierzystym zakładzie (Zootechnika) piłkarzy Cracovii stworzył zespół tenisistów stołowych, w którym sam grał, i z którym o mało co nie awansował do III ligi. Był pierwszym polskim pingpongistą, który grał paletka z gąbką.

To jest zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go.