Władysław Gędłek

Władysław Gędłek
Informacje ogólne
Imię i nazwisko	Władysław Gędłek
Urodzony	15 czerwca 1920, Kraków, Polska
Zmarły	28 lutego 1954, Kraków
Pozycja	prawy obrońca
Wzrost	185 cm
Waga	78 kg
Wychowanek	Krowodrza Kraków
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon	Rozgrywki - występy (gole)
1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954	MP - 18 (0) 1L - 25 (0) 1L - 22 (5) 1L - 20 (0) 1L - 22 (0), PP - 1 (0) 1L - 10 (0), PP - 1 (0) 1L - 19 (0) PP - 1 (0)
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Kluby
Lata	Klub	Występy (gole)
1935-1939 1945 - 1954	Krowodrza Kraków Cracovia
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Reprezentacja narodowa
1949-1953	Polska	20
j - jesień, w - wiosna

Mistrz Polski 1948

Wicemistrz Polski 1949

Brązowy medalista MP 1952

Gędłek Władysław urodził się 15 czerwca 1920 w Krakowie, zmarł 28 lutego 1954 w Krakowie (wg niepotwierdzonych informacji śmiercią samobójczą).

Z zawodu kierowca. Swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w Krowodrzy, gdzie grał w latach 1935-1939. Był uczestnikiem konspiracyjnych rozgrywek w czasie okupacji. Po zakończeniu wojny trafił do Cracovii, w której grał od 1945 aż do 1953. Posiadał ogromny talent, znakomity technicznie, ofensywny obrońca. Oprócz tego, że na swojej pozycji był zaporą nie do przejścia, to jako pierwszy boczny obrońca na świecie inicjował groźne ataki bardzo często zakończone celnym strzałem. Autentyczna gwiazda swoich czasów.
Jeden z najlepszych prawych obrońców w historii zarówno Cracovii, jak i Polski, a nawet świata w tamtych czasach. Jego ogromny talent doceniony został nie tylko w Polsce. Jako pierwszy Polak reprezentował barwy "Reszty Świata" w oficjalnym meczu FIFA w 1953. Olimpijczyk z Helsinek 1952, 20-krotny reprezentant Polski (w latach 1949-1953).

Rozegrał w Cracovii 136 spotkań w najwyższej kategorii ogólnokrajowych rozgrywkach (118 meczów w I lidze (5 bramek) + 18 w Nieligowych Mistrzostwach Polski (0 goli) ).

Władysław Gędłek

Władysław Gędłek

Wywiad z Władysław Gędłek

"Choćbym grał jak anioł - to i tak nigdy mnie nie wystawią do reprezentacji- skarży się Wł. Gędłek" -

Echo Krakowa

Choćbym grał jak anioł - to i tak nigdy mnie nie wystawią do reprezentacji- skarży się Wł. Gędłek

Opis meczu w dzienniku Echo Krakowa

Opinia sportowa Polski już dawno uznała parę: Gędłek—Barwiński za najlepszą parę obrońców polskich. — Tymczasem do naszej narodowej jedenastki wstawia się cd dłuższego czasu parę: Włodarczyk —Flanek, choć zawodnicy ci ani nie są zgrani ze sobą, ani też w dotychczasowych spotkaniach międzynarodowych nie wykazali swych walorów.

W słowach obrońcy Cracovii Władysława Gędłka, kryje się gorycz gdy mówi mi o swojej pracy, o postępach i o obecnej formie. — Panowie z PZPN-u ustalający skład drużyny polskiej, widocznie uwzięli się na mnie, pomijając moją osobę nie tylko przy montowaniu reprezentacji, ale również przy wszelkich obozach treningowych spotkaniach sparringowych. i choćbym grał jak anioł, choćby mi wszystko wychodziło, choćby moja kondycja i forma były bez zarzutu — to i tak nigdy nie zostanę wyznaczony do reprezentacji Polski.
— A jakie są powody takiego postępowania czynników kwalifikacyjnych PZPN-u?
— Czy ja wiem?... Jedno jest pewne, znajduję się obecnie na „indeksie" i mam w Warszawie wielu wrogów, których sobie nigdy niczym nie zraziłem...
— No, w tym roku zrobiono panu niewątpliwie krzywdę, lecz sądzę, że w roku przyszłym nowoobrany kapitan Związkowy PZPN-u powoła pana niejednokrotne jeszcze do reprezentacji. Może nie będzie tak źle... Ale Gędłek na moje pocieszające argumenty macha zrezygnowany ręką. Chcąc zmienić temat naszej rozmowy proszę go o kilka słów o sobie.
— Rozpoczynałem swą karierę piłkarską w Krowodrzy, gdzie grałem do roku 1939. Następnie wstąpiłem do Cracovii i w stosunkowo krótkim czasie zająłem na stałe pozycję prawego obrońcy, tworząc z Glimasem zgraną linię białoczerwonych.
Podobnie jak mój kolega klubowy Rybicki pracuję w „Suchardzie".
— A jakie pan ma plany na przyszłość?
— Grać, przynajmniej jeszcze... piętnaście lat!

Życzymy tego rekordu doskonałemu obrońcy Cracovii i żegnamy się z nim serdecznie.

Źródło: Echo Krakowa nr 290 z 22 października 1947