Antoni Amirowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 21: Linia 21:
|                              numer =  
|                              numer =  
|                    sezonywCracovii = [[1921]]<br>[[1922]]<br>[[1923]]
|                    sezonywCracovii = [[1921]]<br>[[1922]]<br>[[1923]]
|            występy(gole)wCracovii = -<BR><BR>
|            występy(gole)wCracovii = -<BR>-<BR>-
|                              lata = 1921-1923<br> 1923-1928<br> 1929-1931<br>
|                              lata = 1921-1923<br> 1923-1928<br> 1929-1931<br>
|                              kluby = '''Cracovia'''<br> [[Legia Warszawa]]<br> [[Czarni Lwów]]<br>
|                              kluby = '''Cracovia'''<br> [[Legia Warszawa]]<br> [[Czarni Lwów]]<br>

Wersja z 21:59, 27 gru 2010

Antoni Amirowicz

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Antoni Amirowicz
Urodzony 29 sierpnia 1904, Krzeszowice, Polska
Zmarły 9 listopada 1993, Londyn
Pseudonim Amor
Pozycja napastnik, pomocnik
Wzrost 178 cm
Waga 68 kg
Wychowanek Cracovia
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1921
1922
1923
-
-
-
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1921-1923
1923-1928
1929-1931
Cracovia
Legia Warszawa
Czarni Lwów
-
40 (2)
34 (1)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Reprezentacja narodowa
1924 Polska 1 (0)

j - jesień, w - wiosna



Antoni Marian Amirowicz urodził się 29 sierpnia 1904 w Krzeszowicach, zmarł 9 listopada 1993 w Londynie.

Pochodził z rodziny ormiańskiej.

W 1925 ukończył warszawskie seminarium nauczycielskie, urzędnik, do 1939 w policji śledczej. Antoni Amirowicz był uczestnikiem kampanii wrześniowej, podczas której trafił do rosyjskiej niewoli, był więziony przez NKWD. Następnie walczył jako żołnierz w armii gen. Andersa. Przeszedł "włoski" szlak z 3. Dywizją Karpacką, walczył pod Monte Cassino, Loretto i Anconą. Został ranny pod Senigalle, skąd trafił do Anglii. Otrzymał liczne odznaczenia bojowe, m.in. za udział w 1920 w obronie Warszawy jako ochotnik oraz polskie i brytyjskie za walki podczas drugiej wojny światowej. Osiadł w Brentford, tam też aż do emerytury pracował w wytwórni filmów.

W reprezentacji narodowej zagrał jeden mecz: 10 czerwca 1924 w Warszawie w przegranym meczu z USA (2:3). Był pierwszym piłkarzem Legii który zagrał w reprezentacji narodowej.