Jadwiga Miklaszewska: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 23: | Linia 23: | ||
*Bibliografia: ''80 lat Rady Seniorów KS "Cracovia" 1937-2017'', autor [[Jerzy Łudzik]]. | *Bibliografia: ''80 lat Rady Seniorów KS "Cracovia" 1937-2017'', autor [[Jerzy Łudzik]]. | ||
*[[:Grafika:Dziennik Polski 1991-05-06 102 2.png|Informacje o śmierci w ''Dzienniku Polskim'']] | |||
Pochowana na cmentarzu Rakowickim Kwatera: 16 Rząd: płn-wsch Miejsce: po prawej Zajaczków. | Pochowana na cmentarzu Rakowickim Kwatera: 16 Rząd: płn-wsch Miejsce: po prawej Zajaczków. | ||
Aktualna wersja na dzień 21:31, 25 paź 2024
| Jadwiga Miklaszewska | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Jadwiga Miklaszewska | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 20 lipca 1912 | ||
| Zmarły | 1 maja 1991 | ||
Jadwiga Miklaszewska (Miklaszewska-Kurz) - profesor medycyny, pisarka, lekkoatletka Cracovii w latach 30tych.
Członek Rady Seniorów KS „Cracovia” od 1973 r..
- Bibliografia: 80 lat Rady Seniorów KS "Cracovia" 1937-2017, autor Jerzy Łudzik.
Pochowana na cmentarzu Rakowickim Kwatera: 16 Rząd: płn-wsch Miejsce: po prawej Zajaczków.
O Miklaszewskiej
KSCracovia1906lekkoatletyka
profesor medycyny, pisarka, lekkoatletka Cracovii w latach 30tych. Członek Rady Seniorów KS „Cracovia” od 1973 r..
Od najmłodszych lat uprawiała lekkoatletykę: biegała, rzucała oszczepem, trenowała też skok w dal, odnosząc niemałe sukcesy. Jednak prawdziwa kariera sportowa to kilka tytułów mistrzyni Polski w wioślarstwie. Jako studentka reprezentowała barwy krakowskich klubów: Cracovii i AZS. Dlatego też niezbicie była przekonana o medycznej profilaktyce poprzez czynne uprawianie sportu, jak mówiła „codzienny wysiłek fizyczny to norma życia”.
Barwną postacią międzywojennego i powojennego Krakowa była Doktor Jaga, jak ją nazywano. Była wręcz postacią fascynującą aż trudno w to uwierzyć iż jeden człowiek mógł tyle osiągnąć i tyle zdziałać w tak wielu dziedzinach życia. Jej bogaty życiorys przybliżył nam znany krakowski hematolog prof. Aleksander Skotnicki .A są to przed wojną ukończone studia medyczne z wyróżnieniem na UJ oraz uzyskany stopień doktora medycyny. W czasie wojny pracowała razem z prof. Edwardem Szczeklikiem w Państwowym Szpitalu św. Łazarza dzieląc swój wojenny czas między pracę z chorymi a działalnością podziemną. Jej działalność konspiracyjna uznana została przez polskie władze niepodległościowej emigracji, które uhonorowały ją Złotym Krzyżem RP oraz Złotym Krzyżem AK. Po wojnie pracowała w tym szpitalu jeszcze do 1951r. Potem współpracowała z prof. Julianem Aleksandrowiczem w Klinice Hematologicznej gdzie pisała pracę habilitacyjną. Tu zarażona przez prof. .Aleksandrowicza pasją walki o przyjazne środowisko dla człowieka zajmowała się badaniem toksyczności przemysłu. Nawet wprowadziła takie pojęcie jak ?szkoda przemysłowa?. Po habilitacji została wysłana do tworzącego się szpitala w Nowej Hucie. Była ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych gdzie tworzyła tą jednostkę od podstaw. Można rzec iż interna w Żeromskim to jej dzieło.Doc. Jadwiga Miklaszewska przez lata prowadziła również zajęcia dla studentów Akademii Wychowania Fizycznego Krakowie wnosząc duży wkład w rozwój medycyny sportu. Teatr tak jak i sport był jej życiową pasją. Patrząc na całą sylwetkę Jadwigi Miklaszewskiej trudno się dziwić iż ten człowiek renesansu skupiał wokół siebie nie tylko ludzi kultury, sportu, czy szeroko pojętej nauki, w szczególności świata medycznego, ówczesnego Krakowa. To jest jakby rzeczą naturalną iż ci wszyscy ludzie przewijali się przez jej dom.
Aby choć trochę poczuć klimat tamtych lat i ciekawych czasami zaskakujących opisów zachęcam Państwa do sięgnięcia po książkę Jadwigi Miklaszewskiej „Po omacku”.