1938-01-04 Cracovia - Warszawianka 1:1

turniej Krynica Krynica, wtorek, 4 stycznia 1938 Cracovia - Warszawianka 1 : 1 (1:0; 0:0; 0:1) Sędzia: Witkowski

Skład: Jan Maciejko Władysław Michalik Henryk Czarnik Adam "Roch" Kowalski Czesław Marchewczyk Zbigniew Balcer

Bramki 6' Schneider (sam.) 1:0 1:1 Andrzejewski

Opis spotkania

Śląski Kurjer Poranny

Warszawianka - Cracovia 1:1

Czwarty dzień międzynarodowego turnieju hokejowego o mistrzostwo Krynicy nie odbył się bez sensacji. Rozegrano dwa spotkania, oba zakończone wynikami remisowymi. Sensację stanowi remis Warszawianki z Cracovią. (...) W drugim meczu Warszawianka spotkała się z Cracovią. Mecz ten należał do bardzo pięknych, przy czym bardzo dobre wrażenie pozostawiła Warszawianka, która zagrała o klasę lepiej niż dnia poprzedniego. Akcje Warszawianki przeprowadzone były więcej planowo i zespołowo. Na pierwszy plan wybijała się trójka Andrzejewski, Dolecki i Burda II. W Cracovii brak Wołkowskiego odbija sie na grze pozostałych graczy. Na wysokości zadania stanęli Kowalski, Marchewczyk i Maciejko.

Źródło: Śląski Kurjer Poranny nr 5 z 6 stycznia 1938 [1]

Przegląd Sportowy

Relacja z meczu w tygodniku Przegląd Sportowy

W drugim meczu spotkały się dwie najlepsze drużyny polskie: Warszawianka i Cracovia. które również nie rozstrzygnęły spotkania. uzyskując wynik 1:1 (0:1. 1:0, 0:0).

Do meczu tego Cracovia wystąpiła wzmocniona Balcerem w obronie, z Mchalkiem w ataku. Gra rozegrana w bardzo szybkim tempie, w pierwszej tercji na ogół wyrównane. TO jedna to druga strona przeważa chwilami, na ogół jednak więcej z gry ma Warszawianka, dysponująca dwoma zupełnie równorzędnymi atakami. Odwrotnie, Cracovia ,z chwilą zejścia Kowalskiego lub Marchewczyka, gra o klasę gorzej.
W 6 min. I tercji Cracovia zdobywa bramkę... samobójczą przez Szneidra. Nie peszy to jednak Warszawianki, która stopniowo uzyskuje lekką przewagę, uwieńczoną wreszcie w II tercji zdobyciem wyrównującej bramki, którą przytomnie strzelił Andrzejewski po przeboju Przedpełskiego. Gra staje się coraz to ostrzejsza, a momentami nawet brutalna. za co ponosi winę w pierwszym rzędzie miejscowy sędzia p. Witkowski.
W III tercji obie drużyny dążą za wszelką cenę do zwycięstwa. I znów omal że nie dochodzi do bójki po brzydkm faulu Czarnika. Ostatnie m nuty gry przenoszą kilka gwałtownych ataków Warszawianki, unicestwionych przez grającego teraz w obronie Kowalskiego i Maciejkę, który raz jeszcze potwierdził swoją wysoką klasę.
W Warszawiance na specjalne wyróżnień zasługują ataki, a przede wszystkim Dolewski, Przedpolski i Andrzejewski. Obrona nie¬zła. Szmeider w bramce niepewny, niepotrzebnie rzuca się na lód.

W Cracovii poza Maciejką doskonale grał Kowalski. Zawiódł nieco Marchewczyk, który wyraźnie odczuwa brak Wołkowskiego. Drugi atak b. słaby, a obrona nadrabiała braki techniczne I szybkości zbytnią ostrość gry.

Źródło: Przegląd Sportowy 7 stycznia 1938