Stanisław Iżela: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
| imię = Stanisław | | imię = Stanisław | ||
| nazwisko = Iżela | | nazwisko = Iżela | ||
| zdjęcie = | | zdjęcie = [[Grafika:Stanisław Iżela.jpg|200px]] | ||
| pełneimięinazwisko = Stanisław Iżela | | pełneimięinazwisko = Stanisław Iżela | ||
| kraj = | | kraj = POL | ||
| dzien_urodzenia = 4 | | dzien_urodzenia = 4 | ||
| miesiac_urodzenia = 5 | | miesiac_urodzenia = 5 | ||
| rok_urodzenia = 1914 | | rok_urodzenia = 1914 | ||
| miastourodzenia = Kraków | | miastourodzenia = Kraków | ||
| krajurodzenia = | | krajurodzenia = Polska | ||
| dzien_smierci = 3 | | dzien_smierci = 3 | ||
| miesiac_smierci = 10 | | miesiac_smierci = 10 | ||
Linia 26: | Linia 26: | ||
| ostatni_mecz_w_Cracovii = | | ostatni_mecz_w_Cracovii = | ||
| lata = <br><br>1946-1949 | | lata = <br><br>1946-1949 | ||
| kluby = '''Cracovia'''<br> | | kluby = '''Cracovia''' [[Grafika:flaga_POL.png]]<br>[[Groble Kraków]] [[Grafika:flaga_POL.png]]<br>[[Polonia Bydgoszcz]] [[Grafika:flaga_POL.png]] | ||
| wystepy(gole) = | | wystepy(gole) = | ||
| latawreprezentacji = | | latawreprezentacji = | ||
Linia 34: | Linia 34: | ||
| klubytrener = | | klubytrener = | ||
}} | }} | ||
[[Grafika:I%C5%BCela_gr%C3%B3b.png|thumb|left|300px|zdjęcie grobu]] | |||
'''Stanisław Iżela''' - piłkarz Cracovii w latach 40tych XX wieku, lata okupacji. Uczestnik kampanii wrześniowej, należał do AK. <br> | '''Stanisław Iżela''' - piłkarz Cracovii w latach 40tych XX wieku, lata okupacji. Uczestnik kampanii wrześniowej, należał do AK. <br> | ||
Przez dwadzieścia lat śpiewał (tenor) w operach i operetkach. | Przez dwadzieścia lat śpiewał (tenor) w operach i operetkach. | ||
*dodatkowe informacje [https://cmentarz.bydgoszcz.pl/wp/2016/05/28/stanislaw-izela-1914-2000/]. | |||
===O Stanisławie Iżeli === | |||
{{Artykul | |||
| Typ_artykulu = | |||
| Tytul_wydawnictwa = cmentarz.bydgoszcz.p | |||
| Numer = | |||
| Wydanie = | |||
| Dzien = | |||
| Miesiac = | |||
| Rok = | |||
| Link = [https://cmentarz.bydgoszcz.pl/wp/2016/05/28/stanislaw-izela-1914-2000/] | |||
| Strona = | |||
| Skan = | |||
|Tytul_artykulu = Iżela Stanisław (1914 – 2000) | |||
| Autor = | |||
| Tresc = śpiewak operowy, żołnierz AK, piłkarz „Gwardii” Bydgoszcz, działacz społeczny. | |||
Urodzony 4 V 1914 r., lekcje muzyki pobierał w rodzinnym Krakowie, marzył od dziecka o karierze operowej, do której zresztą przygotowywał go prof. Gustaw Serafin. Po zdobyciu w Szczecinie uprawnień śpiewaka solisty – jeździł po kraju w ekipach popularnego Artosu. Od 1946 r. zamieszkał w Bydgoszczy. Nad Brdę przywiodła go pochodząca z Pomorza żona oraz praca w nowo powstałym Zespole Pieśni i Tańca Pomorskiego Okręgu Wojskowego. | |||
Bez wahania zamienił mundur na kostium teatralny, przystąpił do Studia Operowego, oddając swoje losy w ręce prof. Felicji Krysiewiczowej. Decyzja okazała się słuszna, ambitny tenor dopiął swego i przez 20 lat był cenionym artystą bydgoskiego teatru muzycznego. Związany etatowo z bydgoską operą do sezonu 1973/1974, potem przez pewien czas z nią współpracował. | |||
Długa jest lista jego ról: Stefan w „Strasznym dworze” S. Moniuszki (1958), Franek w „Verbum nobile” S. Moniuszki (1956), Dzidzi w „Hrabinie” S. Moniuszki (1960), Góro w „Madame Butterfly” G. Pucciniego (1961), Ollendorf w „Studencie żebraku” K. Millóckera, Beppo we „Fra Diavolo” D.F. Aubera (1965), Monostatos w „Czarodziejskim flecie” W.A. Mozarta (1971). Ze szczególnym sentymentem wspominał Geralda w „Lakme” L. Delibesa (1959). | |||
Jego największym scenicznym powołaniem była operetka. W świecie Straussa i Lehara czuł się znakomicie. Tę opinię podzielała publiczność i potwierdzali recenzenci. Największy aplauz zdobył jako Eisenstein w „Zemście nietoperza” J. Straussa (1961). Przezabawny i bufonowaty Eisenstein stał się jego popisową partią. | |||
Iżela miał jeszcze jedną pasję – piłkę nożną, trenował już przed wojną w Krakowie. W Bydgoszczy był piłkarzem „Gwardii”, świetna kondycja wyniesiona ze sportowej przeszłości pozwoliła mu na podejmowanie licznych ważnych, a pozascenicznych, działań. Mając naturę społecznika, przez 18 lat walczył o prestiż środowiska operowego w Związku Pracowników Kultury i Sztuki, przewodził ZASP-owi przy operze. Był też założycielem i prezesem powołanego w okresie dyrekcji A. Weber, Koła Seniora „Cyganeria”, skupiającego w swoich szeregach kilkudziesięciu weteranów bydgoskiej sceny operowej. Do końca swoich dni czuł się związany z macierzystą instytucją – aktywny, spontaniczny, bez reszty oddany sztuce i tym, którzy ją tworzą. | |||
W licznych nekrologach żegnano go nie tylko jako artystę śpiewaka, ale także jako żołnierza Września l939, żołnierza Armii Krajowej zgrupowania „Żelbet”, kombatanta odznaczonego licznymi krzyżami, a także jako Zasłużonego Obywatela Miasta Bydgoszczy. Zmarł 3 X 2000 r. | |||
spoczywa w kwaterze 9 | |||
}} | |||
[[Kategoria: Piłkarze|Iżela, Stanisław]] | [[Kategoria: Piłkarze|Iżela, Stanisław]] |
Aktualna wersja na dzień 20:01, 25 sty 2024
Stanisław Iżela | |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Stanisław Iżela | ||
Kraj | Polska | ||
Urodzony | 4 maja 1914, Kraków, Polska | ||
Zmarły | 3 października 2000, Bydgoszcz | ||
Kluby | |||
Lata | Klub | Występy (gole) | |
1946-1949 |
Cracovia Groble Kraków Polonia Bydgoszcz |
||
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju | |||
j - jesień, w - wiosna |
Stanisław Iżela - piłkarz Cracovii w latach 40tych XX wieku, lata okupacji. Uczestnik kampanii wrześniowej, należał do AK.
Przez dwadzieścia lat śpiewał (tenor) w operach i operetkach.
- dodatkowe informacje [1].
O Stanisławie Iżeli
cmentarz.bydgoszcz.p
Urodzony 4 V 1914 r., lekcje muzyki pobierał w rodzinnym Krakowie, marzył od dziecka o karierze operowej, do której zresztą przygotowywał go prof. Gustaw Serafin. Po zdobyciu w Szczecinie uprawnień śpiewaka solisty – jeździł po kraju w ekipach popularnego Artosu. Od 1946 r. zamieszkał w Bydgoszczy. Nad Brdę przywiodła go pochodząca z Pomorza żona oraz praca w nowo powstałym Zespole Pieśni i Tańca Pomorskiego Okręgu Wojskowego.
Bez wahania zamienił mundur na kostium teatralny, przystąpił do Studia Operowego, oddając swoje losy w ręce prof. Felicji Krysiewiczowej. Decyzja okazała się słuszna, ambitny tenor dopiął swego i przez 20 lat był cenionym artystą bydgoskiego teatru muzycznego. Związany etatowo z bydgoską operą do sezonu 1973/1974, potem przez pewien czas z nią współpracował.
Długa jest lista jego ról: Stefan w „Strasznym dworze” S. Moniuszki (1958), Franek w „Verbum nobile” S. Moniuszki (1956), Dzidzi w „Hrabinie” S. Moniuszki (1960), Góro w „Madame Butterfly” G. Pucciniego (1961), Ollendorf w „Studencie żebraku” K. Millóckera, Beppo we „Fra Diavolo” D.F. Aubera (1965), Monostatos w „Czarodziejskim flecie” W.A. Mozarta (1971). Ze szczególnym sentymentem wspominał Geralda w „Lakme” L. Delibesa (1959).
Jego największym scenicznym powołaniem była operetka. W świecie Straussa i Lehara czuł się znakomicie. Tę opinię podzielała publiczność i potwierdzali recenzenci. Największy aplauz zdobył jako Eisenstein w „Zemście nietoperza” J. Straussa (1961). Przezabawny i bufonowaty Eisenstein stał się jego popisową partią.
Iżela miał jeszcze jedną pasję – piłkę nożną, trenował już przed wojną w Krakowie. W Bydgoszczy był piłkarzem „Gwardii”, świetna kondycja wyniesiona ze sportowej przeszłości pozwoliła mu na podejmowanie licznych ważnych, a pozascenicznych, działań. Mając naturę społecznika, przez 18 lat walczył o prestiż środowiska operowego w Związku Pracowników Kultury i Sztuki, przewodził ZASP-owi przy operze. Był też założycielem i prezesem powołanego w okresie dyrekcji A. Weber, Koła Seniora „Cyganeria”, skupiającego w swoich szeregach kilkudziesięciu weteranów bydgoskiej sceny operowej. Do końca swoich dni czuł się związany z macierzystą instytucją – aktywny, spontaniczny, bez reszty oddany sztuce i tym, którzy ją tworzą.
W licznych nekrologach żegnano go nie tylko jako artystę śpiewaka, ale także jako żołnierza Września l939, żołnierza Armii Krajowej zgrupowania „Żelbet”, kombatanta odznaczonego licznymi krzyżami, a także jako Zasłużonego Obywatela Miasta Bydgoszczy. Zmarł 3 X 2000 r.
spoczywa w kwaterze 9