Mieczysław Fogg: Różnice pomiędzy wersjami
(New page: Fogg Mieczysław) |
m |
||
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Kategoria: Słynni kibice|Fogg Mieczysław]] | {{Dane osobowe | ||
| imię = Mieczysław | |||
| nazwisko = Fogg | |||
| zdjęcie = [[Grafika:Fogg Mieczyslaw 2.jpg|200px]] | |||
| pełneimięinazwisko = Mieczysław Fogiel | |||
| kraj = | |||
| dzien_urodzenia = 30 | |||
| miesiac_urodzenia = 5 | |||
| rok_urodzenia = 1901 | |||
| miastourodzenia = Warszawa | |||
| krajurodzenia = | |||
| dzien_smierci = 3 | |||
| miesiac_smierci = 9 | |||
| rok_smierci = 1990 | |||
| miasto_smierci = Warszawa | |||
| rolawCracovii = sympatyk | |||
}} | |||
'''Mieczysław Fogg''', właściwie Mieczysław Fogiel (ur. 30 maja 1901 w Warszawie, zm. 3 września 1990 w Warszawie), polski piosenkarz śpiewający barytonem lirycznym, którego kariera artystyczna rozpoczęła się w okresie międzywojennym i trwała przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej. Jego najbardziej znane utwory to: Ta ostatnia niedziela, Jesienne róże, Pierwszy siwy włos. | |||
Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął w 1922 roku pracę w Warszawskiej Dyrekcji PKP. Równocześnie śpiewał w chórze kościoła św. Anny. Z rekomendacji Ludwika Sempolińskiego zaczął uczyć się śpiewu u Jana Łysakowskiego. Kształcił się także u Eugeniusza Mossakowskiego, Wacława Brzezińskiego, Ignacego Dygasa, Stefana Beliny-Skupiewskiego, Adama Didury i Stanisława Kopfa. | |||
[[Grafika:Fogg Mieczyslaw.jpg|thumb|Mieczysław Fogg wraz z zespołem tancerek na statku MS Batory]] | |||
===Biografia=== | |||
Debiut Mieczysława Fogga jako piosenkarza miał miejsce w 1928 roku w Chórze Dana (wtedy pod hiszpańską nazwą Coro Argentino V) na scenie warszawskiego teatrzyku Qui Pro Quo. Ze sceną tą związany był do 1931 roku, potem kolejno z teatrami i rewiami Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo i Tip Top. Od 1932 roku, Chór Dana koncertował za granicą, m.in. w Niemczech, Estonii, na Łotwie, w ZSRR, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Austrii, we Włoszech i w USA, gdzie wystąpił w 31 stanach. Dla firmy fonograficznej Odeon nagrywał 30-50 piosenek rocznie. Towarzyszył w koncertach i nagraniach sławnym polskim artystom kabaretowym, m.in.: Hance Ordonównie, Stefci Górskiej, Zuli Pogorzelskiej i Adolfowi Dymszy. | |||
Po odejściu z Chóru Dana zadebiutował jako solista, zwyciężając w ogólnopolskim plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia. Występował z własnymi recitalami oraz w programach kabaretowych z Mirą Zimińską i pianistą Tadeuszem Sygietyńskim. Lata okupacji hitlerowskiej spędził w Warszawie. Występował (za zgodą władz Podziemnej Polski) w kawiarniach dostępnych polskiej publiczności, m.in. w Cafe Bodo i Swann, U Aktorek i Lucyna. Mieczysław Fogg brał udział w powstaniu warszawskim i jego zadaniem było podtrzymywanie na duchu powstańców i mieszkańców Warszawy - śpiewał w szpitalach, na barykadach i w schronach. Otrzymał wysokie odznaczenia bojowe za udział w powstaniu. | |||
Po wojnie w latach 1945-1946 prowadził przy ul. Marszałkowskiej 119 własną kawiarnię artystyczną Cafe Fogg i w latach 1946-1951 roku kierował wytwórnią płyt gramofonowych Fogg Record. | |||
Od 1946 roku występował w programach estradowych i z własnymi recitalami, w których towarzyszyły mu m.in. żeńskie zespoły. W 1958 roku zwyciężył po raz drugi w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego piosenkarza roku. | |||
W trwającej ponad sześćdziesiąt lat karierze wystąpił na blisko szesnastu tysiącach koncertów. Śpiewał w dwudziestu pięciu krajach Europy oraz w Brazylii, Izraelu, na Cejlonie, w ośrodkach polonijnych Nowej Zelandii, Australii i wielokrotnie w USA i Kanadzie. Mieczysław Fogg był również kibicem, a w dodatku kibicem najstarszego polskiego klubu czyli Cracovii. | |||
{{Cytat | |||
| tekst = Mam wielki sentyment do Cracovii. Jest to świetny klub, o wielkiej tradycji, posiadał znakomitych sportowców. Kibicuje mu do dziś, a że piłkarze ostatnio słabiej grają? No cóż, sport jest pewnego rodzaju huśtawką rezultatów, ale prawdziwy sympatyk tym się nie zraża. | |||
| kto = Mieczysław Fogg | |||
| kiedy = [[Media:Informator 1980-81 (wiosna).pdf|w Informatorze o Cracovii na wiosnę sezonu 1980/81]] | |||
}} | |||
[[Kategoria:Słynni kibice|Fogg, Mieczysław]] | |||
[[Kategoria:Urodzeni 30 maja|Fogg, Mieczysław]] | |||
[[Kategoria:Zmarli 3 września|Fogg, Mieczysław]] | |||
Aktualna wersja na dzień 11:10, 21 sie 2011
| Mieczysław Fogg | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Mieczysław Fogiel | ||
| Urodzony(a) | 30 maja 1901, Warszawa | ||
| Zmarły | 3 września 1990, Warszawa | ||
Mieczysław Fogg, właściwie Mieczysław Fogiel (ur. 30 maja 1901 w Warszawie, zm. 3 września 1990 w Warszawie), polski piosenkarz śpiewający barytonem lirycznym, którego kariera artystyczna rozpoczęła się w okresie międzywojennym i trwała przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej. Jego najbardziej znane utwory to: Ta ostatnia niedziela, Jesienne róże, Pierwszy siwy włos.
Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął w 1922 roku pracę w Warszawskiej Dyrekcji PKP. Równocześnie śpiewał w chórze kościoła św. Anny. Z rekomendacji Ludwika Sempolińskiego zaczął uczyć się śpiewu u Jana Łysakowskiego. Kształcił się także u Eugeniusza Mossakowskiego, Wacława Brzezińskiego, Ignacego Dygasa, Stefana Beliny-Skupiewskiego, Adama Didury i Stanisława Kopfa.
Biografia
Debiut Mieczysława Fogga jako piosenkarza miał miejsce w 1928 roku w Chórze Dana (wtedy pod hiszpańską nazwą Coro Argentino V) na scenie warszawskiego teatrzyku Qui Pro Quo. Ze sceną tą związany był do 1931 roku, potem kolejno z teatrami i rewiami Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo i Tip Top. Od 1932 roku, Chór Dana koncertował za granicą, m.in. w Niemczech, Estonii, na Łotwie, w ZSRR, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Austrii, we Włoszech i w USA, gdzie wystąpił w 31 stanach. Dla firmy fonograficznej Odeon nagrywał 30-50 piosenek rocznie. Towarzyszył w koncertach i nagraniach sławnym polskim artystom kabaretowym, m.in.: Hance Ordonównie, Stefci Górskiej, Zuli Pogorzelskiej i Adolfowi Dymszy.
Po odejściu z Chóru Dana zadebiutował jako solista, zwyciężając w ogólnopolskim plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia. Występował z własnymi recitalami oraz w programach kabaretowych z Mirą Zimińską i pianistą Tadeuszem Sygietyńskim. Lata okupacji hitlerowskiej spędził w Warszawie. Występował (za zgodą władz Podziemnej Polski) w kawiarniach dostępnych polskiej publiczności, m.in. w Cafe Bodo i Swann, U Aktorek i Lucyna. Mieczysław Fogg brał udział w powstaniu warszawskim i jego zadaniem było podtrzymywanie na duchu powstańców i mieszkańców Warszawy - śpiewał w szpitalach, na barykadach i w schronach. Otrzymał wysokie odznaczenia bojowe za udział w powstaniu.
Po wojnie w latach 1945-1946 prowadził przy ul. Marszałkowskiej 119 własną kawiarnię artystyczną Cafe Fogg i w latach 1946-1951 roku kierował wytwórnią płyt gramofonowych Fogg Record.
Od 1946 roku występował w programach estradowych i z własnymi recitalami, w których towarzyszyły mu m.in. żeńskie zespoły. W 1958 roku zwyciężył po raz drugi w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego piosenkarza roku.
W trwającej ponad sześćdziesiąt lat karierze wystąpił na blisko szesnastu tysiącach koncertów. Śpiewał w dwudziestu pięciu krajach Europy oraz w Brazylii, Izraelu, na Cejlonie, w ośrodkach polonijnych Nowej Zelandii, Australii i wielokrotnie w USA i Kanadzie. Mieczysław Fogg był również kibicem, a w dodatku kibicem najstarszego polskiego klubu czyli Cracovii.
„
|
Mam wielki sentyment do Cracovii. Jest to świetny klub, o wielkiej tradycji, posiadał znakomitych sportowców. Kibicuje mu do dziś, a że piłkarze ostatnio słabiej grają? No cóż, sport jest pewnego rodzaju huśtawką rezultatów, ale prawdziwy sympatyk tym się nie zraża.
Mieczysław Fogg, w Informatorze o Cracovii na wiosnę sezonu 1980/81
|
”
|