Ludomir Chronowski: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Ludomir_Chronowski.jpg|thumb|Ludomir Chronowski]] | [[Grafika:Ludomir_Chronowski.jpg|thumb|Ludomir Chronowski]] | ||
''' | '''Ludomir Chronowski''' urodził się 31 października 1959 w Krakowie. Szpadzista. | ||
Ukończył Krakowskie XVII Liceum Ogólnokształcącego (1978) i krakowskiej AWF (1991), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (specjalizacja: rehabilitacja ruchowa). | |||
Swoją przygodę ze sportem rozpoczął zapisując się do w wieku 11 lat do Cracovii, planował trenować floret, jednak z powodu braku wyników chciał skończyć ze sportem. Jednak w 1977 trafił na trenera rodem ze Lwowa - [[Lesław Stawicki|Lesława Stawickiego]], który zrobił z niego szpadzistę. I to właśnie w szpadzie odnosił swoje sukcesy, już w 1979 został wicemistrzem Polski, aby w 1980 wywalczyć tytuł mistrzowski. Indywidualnie był wicemistrzem jeszcze w latach 1986 i 1988, natomiast drużynowo wywalczył MP w 1989 i 1990. Awansował do ekipy olimpijskiej i razem z drużyną (Piotr Jabłkowski, Andrzej Lis, Mariusz Strzałka, Leszek Swornowski) zdobył w Moskwie (1980) srebrny medal. W 1985 roku w wyniku zawieszenia w Cracovii sekcji sekcji szermierczej przeniósł się do Budexu Częstochowa. | |||
Dwukrotnie został odznaczony złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi. Po zakończeniu kariery zajmuje się rehabilitacją urazową. Żonaty, ma dwoje dzieci. | |||
[[Kategoria: Szpadziści|Chronowski, Ludomir]] |
Wersja z 23:22, 22 wrz 2008
Ludomir Chronowski urodził się 31 października 1959 w Krakowie. Szpadzista.
Ukończył Krakowskie XVII Liceum Ogólnokształcącego (1978) i krakowskiej AWF (1991), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (specjalizacja: rehabilitacja ruchowa).
Swoją przygodę ze sportem rozpoczął zapisując się do w wieku 11 lat do Cracovii, planował trenować floret, jednak z powodu braku wyników chciał skończyć ze sportem. Jednak w 1977 trafił na trenera rodem ze Lwowa - Lesława Stawickiego, który zrobił z niego szpadzistę. I to właśnie w szpadzie odnosił swoje sukcesy, już w 1979 został wicemistrzem Polski, aby w 1980 wywalczyć tytuł mistrzowski. Indywidualnie był wicemistrzem jeszcze w latach 1986 i 1988, natomiast drużynowo wywalczył MP w 1989 i 1990. Awansował do ekipy olimpijskiej i razem z drużyną (Piotr Jabłkowski, Andrzej Lis, Mariusz Strzałka, Leszek Swornowski) zdobył w Moskwie (1980) srebrny medal. W 1985 roku w wyniku zawieszenia w Cracovii sekcji sekcji szermierczej przeniósł się do Budexu Częstochowa.
Dwukrotnie został odznaczony złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi. Po zakończeniu kariery zajmuje się rehabilitacją urazową. Żonaty, ma dwoje dzieci.