Jerzy Bętkowski

Jerzy Bętkowski
Informacje ogólne
Imię i nazwisko	Jerzy Bętkowski
Kraj	Polska
Urodzony(a)	29 maja 1929
Zmarły	10 czerwca 2017

Jerzy Bętkowski - koszykarz Cracovii, później Wisły Kraków, reprezentant Polski.

Informacja o śmierci Jerzego Bętkowskiego

"Zmarł Jerzy Bętkowski" -

Sportowe Tempo

Zmarł Jerzy Bętkowski

10 czerwca 2017 r. zmarł w wieku 88 lat Jerzy Bętkowski – legenda trenerska krakowskiej koszykówki.

Był wychowankiem Cracovii, w latach 1946-59 czynnie uprawiał koszykówkę występując 24 razy w reprezentacji Polski. Ale największe laury „Bonus” (bo tak był nazywany przez przyjaciół) zdobył jako trener krakowskiej Wisły – słynnych „Wawelskich Smoków”.

Zaczął pracę trenera w Przemyślu (1958-62), następnie prowadził Koronę Kraków, by od 1965 związać się przez 27 lat – z krótką przerwą na 2 lata – z krakowską Wisłą. Z Wisłą zdobył trzy tytuły mistrzowskie (1968, 1974, 1976) oraz siedmiokrotnie wicemistrzostwo Polski. W 1978 zdobył również Puchar Polski. W latach 1961-1965 prowadził reprezentację juniorów Polski, następnie asystował Witoldowi Zagórskiemu w prowadzeniu reprezentacji Polski seniorów. W latach 1981-1988 był przewodniczącym Rady Trenerów PZKosz, a w latach 1980-1998 komisarzem technicznym FIBA.

plk.pl

Źródło: Sportowe Tempo 15 czerwca 2017 [1]

O Bętkowskim

50 lat krakowskiej koszykówki

Informacja w wydaniu 50 lat krakowskiej koszykówki

Choć kosztowała sporo nerwów, osłabiła serce i zdrowie, koszykówkę można bez przesady określić jako odwzajemnioną miłość Jerzego Bętkowskiego. Dał jej wiele lat swego życia, ale też zebrał sporo laurów i satysfakcji za wysiłek włożony w tę dziedzinę sportu. Najpierw jako zawodnik Cracovii, później Wisły, święcił sukcesy w walce o sportowe trofea, był znakomitym obrońcą, sławnym z umiejętności błyskawicznego wyprowadzania kontrataku, był wielokrotnym reprezentantem. Polski, a później, po zakończeniu zawodniczej kariery, poświęcił się pracy szkoleniowej i na tym. polu osiągając rezultaty godne uznania i szacunku.

Szkolił juniorów, później pierwszą drużynę Korony, był przez pewien okres „latającym Holendrem” koszykówki prowadząc jednocześnie zespoły w Rzeszowie i Przemyślu, później wrócił do Wisły, skąd zawędrował do Francji, ćwicząc siebie w języku francuskim, a koszykarzy FC Tours w arkanach basketballu.
Przed kilkoma laty wrócił z zagranicy, znów do Wisły i krótkim czasie doprowadził zespól do mistrzostwa kraju.

Wychował wielu znanych dziś zawodników, miał propozycję — nieprzyjętą — objęcia kadry narodowej, jest cenionym i łubianym szkoleniowcem, a ogromne zaangażowanie, wkładanie w pracę trenerską całej energii i serca, przy dużej wiedzy fachowej i umiejętności podejścia do zawodników pozwalają liczyć, iż popularny „Bonus” zanotuje na swym trenerskim koncie jeszcze niejedno poważne, cenne osiągnięcie sportowe.

Źródło: 50 lat krakowskiej koszykówki 1977