Jerzy Otfinowski: Różnice pomiędzy wersjami
Benedictus (Dyskusja | edycje) (Nowa strona: {{Piłkarz | imię = Jerzy | nazwisko = Otfinowski | zdjęcie = | pełneimięinazwisk...) |
|||
(Nie pokazano 25 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
| imię = Jerzy | | imię = Jerzy | ||
| nazwisko = Otfinowski | | nazwisko = Otfinowski | ||
| zdjęcie = | | zdjęcie = [[Plik:Jerzy Otfinowski I.jpg|150px]] | ||
| pełneimięinazwisko = Jerzy Władysław Otfinowski | | pełneimięinazwisko = Jerzy Władysław Otfinowski | ||
| kraj = POL | |||
| dzien_urodzenia = 25 | | dzien_urodzenia = 25 | ||
| miesiac_urodzenia = 9 | | miesiac_urodzenia = 9 | ||
Linia 13: | Linia 14: | ||
| rok_smierci = 2000 | | rok_smierci = 2000 | ||
| miasto_smierci = Kraków | | miasto_smierci = Kraków | ||
| wzrost = 182 | | wzrost = 182 | ||
| waga = 74 | | waga = 74 | ||
| pseudonim = | | pseudonim = | ||
| pozycja = bramkarz | | pozycja = bramkarz | ||
| wychowanek = [[Korona Kraków]] | | wychowanek = [[Korona Kraków]] [[Grafika:flaga_POL.png]] | ||
| obecnyklub = | | obecnyklub = | ||
| numer = | | numer = | ||
| sezonywCracovii = [[1929]]<br> [[1930]]<br> [[1931]]<br> [[1932]]<br> [[1933]]<br> [[1934]] | | sezonywCracovii = [[1924]]<br> [[1928]]<br> [[1929]]<br> [[1930]]<br> [[1931]]<br> [[1932]]<br> [[1933]]<br> [[1934]] | ||
| występy(gole)wCracovii = 5 (-4)<br> 22 (-23)<br> 13 (-32)<br> 22 (-29)<br> 11 (-14)<br> 9 (- | | występy(gole)wCracovii = -<br>-<br>''[[1L]]'' - 5 (-4)<br> ''[[1L]]'' - 22 (-23)<br> ''[[1L]]'' - 13 (-32)<br> ''[[1L]]'' - 22 (-29)<br> ''[[1L]]'' - 11 (-14)<br> ''[[1L]]'' - 9 (-12) | ||
| lata = 1920-1924<br> 1924<br> 1925-1928<br> 1928-1934 | | lata = 1920-1924<br> 1924<br> 1925-1928<br> 1928-1934 | ||
| kluby = [[Korona Kraków]]<br> '''Cracovia'''<br> [[Podgórze Kraków]]<br> '''Cracovia''' | | kluby = [[Korona Kraków]] [[Grafika:flaga_POL.png]]<br> '''Cracovia''' [[Grafika:flaga_POL.png]]<br> [[Podgórze Kraków]] [[Grafika:flaga_POL.png]]<br> '''Cracovia''' [[Grafika:flaga_POL.png]] | ||
| wystepy(gole) = 82 (- | | wystepy(gole) = <br><br><br>82 (-114) | ||
| latawreprezentacji = 1932 | | latawreprezentacji = 1932 | ||
| reprezentacja = POL | | reprezentacja = POL | ||
Linia 31: | Linia 32: | ||
| klubytrener = | | klubytrener = | ||
}} | }} | ||
{{medalista | |||
| trofeum = złoty medal.png | |||
| tytuł = Mistrz Polski | |||
| rok = 1930 | |||
| sezon = 1930 | |||
}} | |||
{{medalista | |||
| trofeum = złoty medal.png | |||
| tytuł = Mistrz Polski | |||
| rok = 1932 | |||
| sezon = 1932 | |||
}} | |||
{{medalista | |||
| trofeum = srebrny medal.png | |||
| tytuł = Wicemistrz Polski | |||
| rok = 1934 | |||
| sezon = 1934 | |||
}} | |||
[[Grafika:Nagrobek otfinowski.jpg|thumb|left|300px|zdjęcie grobu w Krakowie]] | |||
[[Grafika:Przegląd Sportowy 1933-04-22 Otfinowski.jpg|thumb|left|Otfinowski, Ciszewski, Chruściński, Mysiak 1933 r.]] | |||
'''Jerzy Otfinowski''' - piłkarz, koszykarz Cracovii, absolwent prawa na UJ, radca prawny. | |||
Jego dwaj bracia Stanisław i Zbigniew byli piłkarzami Podgórza Kraków. | |||
Uczestnik kampanii wrześniowej. | |||
Członek Rady Seniorów od 1973 r.. | |||
* wywiad str.2 [https://www.wikipasy.pl/images/0/0e/Biuletyn_Klub_Sportowy_Cracovia_46.pdf]. | |||
*dodatkowe informacje [https://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Otfinowski]. | |||
Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: JC Rząd: 3Miejsce: 13. | |||
====Występy w Reprezentacji narodowej - mecze oficjalne==== | |||
#Jugosławia - Polska 0:3, Zagrzeb 29.05.1932 (90') | |||
źródło: [https://polska-pilka.pl/reprezentanci/o/otfinowski-jerzy?highlight=WyJjcmFjb3ZpYSJd] | |||
===Otfinowski o sztuce bramkarza=== | |||
{{Artykul | |||
| Typ_artykulu = Opis meczu | |||
| Tytul_wydawnictwa = Piłkarz | |||
| Numer = 6 | |||
| Wydanie = | |||
| Dzien = 7 | |||
| Miesiac = 2 | |||
| Rok = 1949 | |||
| Link = | |||
| Skan = [[Grafika:Piłkarz_1949-02-07_6_6.png|thumb|Relacja z meczu w tygodniku ''Piłkarz'']] | |||
| Tytul_artykulu = Technika i taktyka bramkarza | |||
Napisał mgr. J.Otfinowski | |||
| Autor = | |||
| Tresc = | |||
Mgr Jerzy Otfinowski, b. reprezentacyjny bramkarz Polski i ligowej drużyny "Cracovii” przesłał nam artykuł, omawiający pracę bramkarza drużyny piłkarskiej. Artykuł ten, napisany wnikliwie i fachowo, będzie z pewnością doskonałą wskazówką dla naszych młodych bramkarzy, którzy niejednokrotnie popełniają błędy decydująca o utracie bramki.<BR> | |||
Artykuł mgr Otfinowskiego podajemy poniżej:<BR> | |||
Każdy z miłośników gry w piłkę nożną orientuje się doskonale w rodzaju pracy wykonywanej przez po¬szczególnych piłkarzy wchodzących w skład drużyny.<BR> | |||
Zależnie od umiejętności takiego piłkarza określa się go mianem „dobry" względnie „słaby".<BR> | |||
Na umiejętności te składają się: technika, ściśle połączona z taktyką 1 kondycją, przy czym ma się na myśli przede wszystkim umiejętności operowania piłką.<BR> | |||
Zupełnie odrębnym jest natomiast CHARAKTER PRACY WYKONYWANEJ PRZEZ BRAMKARZA.<BR> | |||
Pozycja ta, jak wszystkim wiadomo, tym odróżnia się od pozostałych w drużynie piłki nożnej, że bramkarz posługuje się przy obronie bramki przede wszystkim rękoma.<BR> | |||
Nie możemy zapominać o tym, że bramkarz jest tym ostatnim, który decyduje o utracie bramki i tylko doskonale przygotowanie pozwoli mu zadanie swoje wykonać bez błędu.<BR> | |||
Główną rolę odgrywa technika chwytu piłki, co w połączeniu z tak¬tyką bramkarza decyduje o jego wartości.<BR> | |||
Sprawa techniki chwytu jest sprawą zasadniczą i powinna być — obok taktyki — u każdego bramkarza doprowadzona do perfekcji. Niejednokrotnie dokładny chwyt piłki decyduje o wygranych zawodach i nieraz o rozstrzygającej stawce.<BR> | |||
Braki w opanowaniu chwytu piłki nadrabia większa część bramkarzy wybijaniem piłki pięścią w pole. Oczywiście zachodzą i takie sytuacje podbramkowe, w których wykluczony jest chwyt piłki i bramkarz zmuszony jest wybić piłkę pięścią w pole czy nawet na róg. ale sytuacje takie traktować należy jaki ostateczność.<BR> | |||
W zasadzie KAŻDY BRAMKARZ POWINIEN PIŁKĘ ZNAJDUJĄCĄ SIĘ NA POLU KARNYM CHWYTAĆ DO RĄK, jak również każdy strzał idący do bramki chwytać rękoma.<BR> | |||
Jeśli chodzi o taktykę, to każdy bramkarz winien już naprzód wyczuwać sytuację Jaka wytworzy się po takim czy innym zagraniu napastników przeciwnika i już o sekundę wcześniej winien się ustawić w takim miejscu bramki, aby obrona nawet z niespodziewanego strzału, była jak najwięcej możliwą.<BR> | |||
Dobra taktyka, a zatem dobre ustawienie się pozwala bramkarzowi na łatwiejsze chwytanie piłki. Trudniej bowiem dosięgnąć piłkę idącą w przeciwny róg. aniżeli piłkę idącą wprost na bramkarza.<BR> | |||
Na usprawiedliwienie swego twierdzenia, że każdą piłkę winien bramkarz chwytać rękoma, postaram się Mgr Jerzy Otfinowski podać korzyści, jakie z tego odnosi tak bramkarz jak i jego drużyna. Chwytając bowiem piłkę, likwiduje bramkarz natychmiast groźną sytuację podbramkową, która zaistniała w następstwie przeprowadzonego ataku przeciwnika. Odpada więc potrzeba dalszego napięcia nerwowego w oczekiwaniu na wyjaśnienie sytuacji podbramkowej, powstałej po ewentualnym odbiciu piłki. Zyskują na tym formacje defensywne. Nic tak bowiem nie wyczerpuje sił obrońcy czy pomocnika jak zamie¬szanie pod własną bramką, w pobliżu której znajduje się odbita krótko przez bramkarza piłka. Zagęszczenie jakie wytwarza się pod własną bramką, utrudnia również wykonanie oswabadzającego wykopu w pole. Dalszą dodatnią stroną chwytania piłki przez bramkarza, jest możliwość natychmiastowego oddania jej napastnikom swej drużyny, a tym samym zyskanie na czasie i terenie.<BR> | |||
Dobra taktyka bramkarza, to właściwe ustawienie się i przewidywanie możliwości oddania zaskakujące¬go strzału przez przeciwnika. Aby zadaniu temu mógł sprostać dobry bramkarz, musi on sam być dobrym technikiem jak i taktykiem „w kopaniu” piłki nożnej. | |||
Niestety utarło się u nas przekonanie, że wystarczy, aby bramkarz i umiał piłkę chwytać, a o „kopaniu" piłki może nie mieć pojęcia. Bramkarz taki, nie znający pracy napastnika, skazany jest jedynie na bierne wyczekiwanie strzału na linii bramki, a następnie na mniej lub bardziej skuteczną obronę. Braki w ustawianiu się musi on uzupełniać tzw.”robinsonadami", które nie zawsze udają się. | |||
Natomiast bramkarz umiejący grać w piłkę nożną, zna lepiej możliwości strzałowe napastnika i przez umiejętne ustawianie się paraliżuje zamiary przeciwnika i niejednokrotnie najgroźniejszy strzał ląduje w jego rękach bez potrzeby robinsonady. Nie wynika z tego Jednak, że bramkarz-taktyk, w ogóle nie musi robinsonować. W każdym Jednak razie ewentualności takie będą miały miejsce w rzadkich wypadkach. Poza tym bramkarz musi pamiętać, że CAŁE POLE KARNE JEST TERENEM, NA KTÓRYM PRZEDE WSZYSTKIM PRACUJE BRAMKARZ.<BR> | |||
Nie może on ograniczyć się do pracy w obrębie pola bramkowego. Każda piłka w obrębie pola karnego dostępna dla bramkarza, powinna się stać jego łupem. Ileż to bramek pada z odległości 5—12 m od bramki, dlatego tylko, że bramkarz zamiast wybiec z bramki i zdjąć przeciwnikowi piłkę z głowy, stoi w bramce i pozwala mu na swobodne „główkowanie". Niejednokrotnie niebezpieczny wypad na bramkę Jego, zlikwidowany zostaje przytomnym wybiegiem kończącym się nieraz na granicy pola karnego.<BR> | |||
Aby Jednak akcje Jego były skuteczne, musi podejmować natychmiast decyzję i momentalnie ją wykonać. Decydują tutaj jednak ułamki sekundy, a moment niezdecydowania pogarsza sytuację.<BR> | |||
Nie pomoże Jednak bramkarzowi najlepszy nawet refleks, jeżeli nie jest poparty szybkością. Dlatego bramkarz na równi z innymi zawodnikami winien ćwiczyć nie tylko chwyt piłki i podskoki, ale przede wszystkim krótkie starty, grę w koszykówkę, w siatkówkę i w szczypiórniaka. Dobrą orientację i bystrość nabyć on może również przez uprawianie boksu. | |||
}} | |||
{{Galeria | |||
| kategoria = Jerzy Otfinowski | |||
}} | |||
[[Kategoria:Członkowie Rady Seniorów|Otfinowski, Jerzy]] | |||
[[Kategoria:Koszykarze|Otfinowski, Jerzy]] | |||
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Rakowickim|Otfinowski, Jerzy]] |
Wersja z 21:01, 28 sty 2024
Jerzy Otfinowski | |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Jerzy Władysław Otfinowski | ||
Kraj | Polska | ||
Urodzony | 25 września 1907, Wieliczka, Polska | ||
Zmarły | 4 października 2000, Kraków | ||
Pozycja | bramkarz | ||
Wzrost | 182 cm | ||
Waga | 74 kg | ||
Wychowanek | Korona Kraków | ||
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
1924 1928 1929 1930 1931 1932 1933 1934 |
- - 1L - 5 (-4) 1L - 22 (-23) 1L - 13 (-32) 1L - 22 (-29) 1L - 11 (-14) 1L - 9 (-12) | ||
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze | |||
Kluby | |||
Lata | Klub | Występy (gole) | |
1920-1924 1924 1925-1928 1928-1934 |
Korona Kraków Cracovia Podgórze Kraków Cracovia |
82 (-114) | |
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju | |||
Reprezentacja narodowa | |||
1932 | Polska | 1 (0) | |
j - jesień, w - wiosna |
Mistrz Polski 1930 |
Mistrz Polski 1932 |
Wicemistrz Polski 1934 |
Jerzy Otfinowski - piłkarz, koszykarz Cracovii, absolwent prawa na UJ, radca prawny.
Jego dwaj bracia Stanisław i Zbigniew byli piłkarzami Podgórza Kraków.
Uczestnik kampanii wrześniowej.
Członek Rady Seniorów od 1973 r..
- wywiad str.2 [1].
- dodatkowe informacje [2].
Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: JC Rząd: 3Miejsce: 13.
Występy w Reprezentacji narodowej - mecze oficjalne
- Jugosławia - Polska 0:3, Zagrzeb 29.05.1932 (90')
źródło: [3]
Otfinowski o sztuce bramkarza
Piłkarz
Artykuł mgr Otfinowskiego podajemy poniżej:
Każdy z miłośników gry w piłkę nożną orientuje się doskonale w rodzaju pracy wykonywanej przez po¬szczególnych piłkarzy wchodzących w skład drużyny.
Zależnie od umiejętności takiego piłkarza określa się go mianem „dobry" względnie „słaby".
Na umiejętności te składają się: technika, ściśle połączona z taktyką 1 kondycją, przy czym ma się na myśli przede wszystkim umiejętności operowania piłką.
Zupełnie odrębnym jest natomiast CHARAKTER PRACY WYKONYWANEJ PRZEZ BRAMKARZA.
Pozycja ta, jak wszystkim wiadomo, tym odróżnia się od pozostałych w drużynie piłki nożnej, że bramkarz posługuje się przy obronie bramki przede wszystkim rękoma.
Nie możemy zapominać o tym, że bramkarz jest tym ostatnim, który decyduje o utracie bramki i tylko doskonale przygotowanie pozwoli mu zadanie swoje wykonać bez błędu.
Główną rolę odgrywa technika chwytu piłki, co w połączeniu z tak¬tyką bramkarza decyduje o jego wartości.
Sprawa techniki chwytu jest sprawą zasadniczą i powinna być — obok taktyki — u każdego bramkarza doprowadzona do perfekcji. Niejednokrotnie dokładny chwyt piłki decyduje o wygranych zawodach i nieraz o rozstrzygającej stawce.
Braki w opanowaniu chwytu piłki nadrabia większa część bramkarzy wybijaniem piłki pięścią w pole. Oczywiście zachodzą i takie sytuacje podbramkowe, w których wykluczony jest chwyt piłki i bramkarz zmuszony jest wybić piłkę pięścią w pole czy nawet na róg. ale sytuacje takie traktować należy jaki ostateczność.
W zasadzie KAŻDY BRAMKARZ POWINIEN PIŁKĘ ZNAJDUJĄCĄ SIĘ NA POLU KARNYM CHWYTAĆ DO RĄK, jak również każdy strzał idący do bramki chwytać rękoma.
Jeśli chodzi o taktykę, to każdy bramkarz winien już naprzód wyczuwać sytuację Jaka wytworzy się po takim czy innym zagraniu napastników przeciwnika i już o sekundę wcześniej winien się ustawić w takim miejscu bramki, aby obrona nawet z niespodziewanego strzału, była jak najwięcej możliwą.
Dobra taktyka, a zatem dobre ustawienie się pozwala bramkarzowi na łatwiejsze chwytanie piłki. Trudniej bowiem dosięgnąć piłkę idącą w przeciwny róg. aniżeli piłkę idącą wprost na bramkarza.
Na usprawiedliwienie swego twierdzenia, że każdą piłkę winien bramkarz chwytać rękoma, postaram się Mgr Jerzy Otfinowski podać korzyści, jakie z tego odnosi tak bramkarz jak i jego drużyna. Chwytając bowiem piłkę, likwiduje bramkarz natychmiast groźną sytuację podbramkową, która zaistniała w następstwie przeprowadzonego ataku przeciwnika. Odpada więc potrzeba dalszego napięcia nerwowego w oczekiwaniu na wyjaśnienie sytuacji podbramkowej, powstałej po ewentualnym odbiciu piłki. Zyskują na tym formacje defensywne. Nic tak bowiem nie wyczerpuje sił obrońcy czy pomocnika jak zamie¬szanie pod własną bramką, w pobliżu której znajduje się odbita krótko przez bramkarza piłka. Zagęszczenie jakie wytwarza się pod własną bramką, utrudnia również wykonanie oswabadzającego wykopu w pole. Dalszą dodatnią stroną chwytania piłki przez bramkarza, jest możliwość natychmiastowego oddania jej napastnikom swej drużyny, a tym samym zyskanie na czasie i terenie.
Dobra taktyka bramkarza, to właściwe ustawienie się i przewidywanie możliwości oddania zaskakujące¬go strzału przez przeciwnika. Aby zadaniu temu mógł sprostać dobry bramkarz, musi on sam być dobrym technikiem jak i taktykiem „w kopaniu” piłki nożnej.
Niestety utarło się u nas przekonanie, że wystarczy, aby bramkarz i umiał piłkę chwytać, a o „kopaniu" piłki może nie mieć pojęcia. Bramkarz taki, nie znający pracy napastnika, skazany jest jedynie na bierne wyczekiwanie strzału na linii bramki, a następnie na mniej lub bardziej skuteczną obronę. Braki w ustawianiu się musi on uzupełniać tzw.”robinsonadami", które nie zawsze udają się.
Natomiast bramkarz umiejący grać w piłkę nożną, zna lepiej możliwości strzałowe napastnika i przez umiejętne ustawianie się paraliżuje zamiary przeciwnika i niejednokrotnie najgroźniejszy strzał ląduje w jego rękach bez potrzeby robinsonady. Nie wynika z tego Jednak, że bramkarz-taktyk, w ogóle nie musi robinsonować. W każdym Jednak razie ewentualności takie będą miały miejsce w rzadkich wypadkach. Poza tym bramkarz musi pamiętać, że CAŁE POLE KARNE JEST TERENEM, NA KTÓRYM PRZEDE WSZYSTKIM PRACUJE BRAMKARZ.
Nie może on ograniczyć się do pracy w obrębie pola bramkowego. Każda piłka w obrębie pola karnego dostępna dla bramkarza, powinna się stać jego łupem. Ileż to bramek pada z odległości 5—12 m od bramki, dlatego tylko, że bramkarz zamiast wybiec z bramki i zdjąć przeciwnikowi piłkę z głowy, stoi w bramce i pozwala mu na swobodne „główkowanie". Niejednokrotnie niebezpieczny wypad na bramkę Jego, zlikwidowany zostaje przytomnym wybiegiem kończącym się nieraz na granicy pola karnego.
Aby Jednak akcje Jego były skuteczne, musi podejmować natychmiast decyzję i momentalnie ją wykonać. Decydują tutaj jednak ułamki sekundy, a moment niezdecydowania pogarsza sytuację.