Brunon Luska: Różnice pomiędzy wersjami
(tekst) |
|||
Linia 52: | Linia 52: | ||
Członek Rady Seniorów od 1945 r.. | Członek Rady Seniorów od 1945 r.. | ||
Wieloletni członek Komisji Rewizyjnej w latach 1951-60 Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii w Krakowie. | |||
[[Kategoria:Piłkarze|Luska, Brunon]] | [[Kategoria:Piłkarze|Luska, Brunon]] | ||
[[Kategoria:Członkowie Rady Seniorów|Luska, Brunon]] | [[Kategoria:Członkowie Rady Seniorów|Luska, Brunon]] |
Wersja z 10:49, 13 paź 2021
Brunon Luska | |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Brunon Luska | ||
Urodzony | 15 lipca 1891, Brno | ||
Zmarły | b.d. | ||
Pseudonim | Bruno | ||
Pozycja | napastnik | ||
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
1912 1913 1914 |
tow - 27 (17)* MG - 1 (1), tow - 12 (5)** tow - 1 (1) * W 1912 brak składów i strzelców 2 meczów (2:5 i 0:0) | ||
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze | |||
Debiut | 1912-03-31 Cracovia - Pogoń Lwów 2:2 | ||
Ostatni mecz | 1914-03-25 Cracovia - Makkabi Kraków 6:0 | ||
Kluby | |||
Lata | Klub | Występy (gole) | |
1909-1911 1912-1914 1920 |
Wisła Kraków Cracovia WKS Warszawa |
1 (1) | |
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju | |||
j - jesień, w - wiosna |
Mistrz Galicji 1913 |
Brunon Luska (często pisany jako Bruno Luska), ( ur. 15 lipca 1891 w Brnie, Morawy, zm. ? ) - piłkarz Cracovii, wcześniej Wisły Kraków.
W lutym 1915 r. został oznaczony dużym srebrnym medalem waleczności (za dzielne zachowanie się wobec wroga). Został ranny i przebywał w szpitalu na Morawskiej Ostrawie[1]. Złoty lub srebrny medal dla żołnierzy i podoficerów wyróżniających się w walce został po raz pierwszy ustanowiony 19 lipca 1789 przez cesarza Józefa II. Od 1809 otrzymał on nazwę Medal Waleczności (Tapferkeitsmedaille). W 1848 podzielono srebrny medal na dwa stopnie: srebrny duży i srebrny mały), a 14 lutego 1915 cesarz Franciszek Józef wprowadził stopień brązowy. Medal ten do 1917 mógł być nadawany jedynie żołnierzom i podoficerom. Od 15 września 1917 nadawano złoty i srebrny medal także oficerom – wersja oficerska wyróżniała się złotą lub srebrną literą "K" na wstążce. Medale dla żołnierzy i podoficerów nadawali dowódcy, natomiast medale oficerskie – cesarz. Nagrodzeni złotym lub srebrnym Medalem Waleczności mieli prawo do dożywotniej pensji miesięcznej, w wysokości (w październiku 1914): 30 koron za złoty medal, 15 i 7,50 koron za srebrny duży i mały [2].
Członek Rady Seniorów od 1945 r..
Wieloletni członek Komisji Rewizyjnej w latach 1951-60 Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii w Krakowie.