Józef Stępień: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 37: | Linia 37: | ||
| sezon = 1937 | | sezon = 1937 | ||
}} | }} | ||
[[Grafika:Przegląd_Sportowy_1938-09-01_70_Skalski_Zembaczyński.png|thumb|left|400px|1938 r., napastnicy Cracovii, od lewej: Skalski, Zembaczyński, Korbas, Szeliga, Stępień]] | |||
'''Józef Stępień''' Piłkarz. | '''Józef Stępień''' Piłkarz. | ||
Wersja z 17:23, 15 cze 2021
Józef Stępień | |||
| |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Józef Stępień | ||
Urodzony | 31 stycznia 1912, Wieprz koło Żywca | ||
Zmarły | 16 maja 1948, Zabrze | ||
Pozycja | napastnik, lewy łącznik | ||
Wzrost | 170 cm | ||
Waga | 66 kg | ||
Wychowanek | Koszarawa Żywiec | ||
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
1936 1937 1938 |
KA - b.d., B1 - 5 (4) 1L - 3 (1) 1L - 4 (0) | ||
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze | |||
Kluby | |||
Lata | Klub | Występy (gole) | |
1936-1938 |
Cracovia Koszarawa Żywiec |
7 (1) | |
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju | |||
j - jesień, w - wiosna |
Mistrz Polski 1937 |
Józef Stępień Piłkarz.
Z zawodu Mechanik. Piłkarską karierę rozpoczął w Koszarawie Żywiec (28-36 i 38-39), następnie występował w Cracovii (36-38) i Warszawiance (39). Po wojnie raz jeszcze macierzysta Koszarawa (45), potem występował podobno jakiś zabrzański klub (Pogoń?, 46-48). W Cracovii zaliczył dwa ligowe sezony (37-38, siedem gier i jedna bramka, ale w 1937 z tytułem MP), wręcz brawurowo wprowadził się do zespołu "Pasów" w eliminacjach krajowych o miejsce w ekstraklasie (jako tajemniczy "Chudzik" w dziewięciu grach uzyskał dziewięć bramek). Dla Warszawianki - cztery mecze i jedna bramka (39). Ściągnięty do stolicy przez Wasia, swego "wojskowego" przyjaciela, gdy po kontuzji pozbyła się go Cracovia, sprawiał wrażenie, że odżyje na murawie i popisze się wielką klasą. Wybuchła jednak wojna i jego marzenia rozwiały się na froncie (walczył w kampanii wrześniowej 1939). Po latach ligowe występy Józefa przypisywał sobie w rozlicznych opowieściach i relacjach prasowych inny gracz Warszawianki o tym samym nazwisku, młodszy o pięć lat Jan, piłkarz rezerw.