Juliusz Korzeniak: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| miastourodzenia = Kraków | | miastourodzenia = Kraków | ||
| krajurodzenia = Polska | | krajurodzenia = Polska | ||
| dzien_smierci = | | dzien_smierci = 21 | ||
| miesiac_smierci = | | miesiac_smierci = 7 | ||
| rok_smierci = | | rok_smierci = 2015 | ||
| miasto_smierci = | | miasto_smierci = | ||
| wzrost = 166 | | wzrost = 166 | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
| sezon = 1952 | | sezon = 1952 | ||
}} | }} | ||
W 1945 zaczął trenować hokej w Cracovii i już rok później grał w mistrzowskiej drużynie u boku „trójki muszkieterów”. <BR> | '''Juliusz Józef Korzeniak''' - W 1945 zaczął trenować hokej w Cracovii i już rok później grał w mistrzowskiej drużynie u boku „trójki muszkieterów”. <BR> | ||
Reprezentował także barwy Polski w hokeju (akademickie mistrzostwa świata, 1957, brązowy medal). <BR> | Reprezentował także barwy Polski w hokeju (akademickie mistrzostwa świata, 1957, brązowy medal). <BR> | ||
Nie mniejszy talent wykazywał do piłki nożnej - trafiając w 1949 do kadry Polski juniorów. Znacznie trudniej było mu się przebić do kadry | Nie mniejszy talent wykazywał do piłki nożnej - trafiając w 1949 do kadry Polski juniorów. Znacznie trudniej było mu się przebić do kadry I zespołu Pasów. Znalazł w niej miejsce dopiero wtedy, gdy zakończyli występy bracia Jabłońscy. Ledwo jednak wkomponował się w zespół - został „wyznaczony do odbycia służby wojskowej w OWKS Wawel Kraków. <BR> | ||
Po jej zakończeniu powrócił do Cracovii, jednak zajął się już tylko hokejem. Na lodowisku grał do 1967, będąc długoletnim kapitanem drużyny. Po zakończeniu kariery został trenerem, zajmując się juniorami. Korzeniak to współautor największych sukcesów młodych hokeistów Pasów (mistrzostwa i wicemistrzostwa Polski). Jego wychowankiem był m.in. Roman Steblecki. | Po jej zakończeniu powrócił do Cracovii, jednak zajął się już tylko hokejem. Na lodowisku grał do 1967, będąc długoletnim kapitanem drużyny. Po zakończeniu kariery został trenerem, zajmując się juniorami. Korzeniak to współautor największych sukcesów młodych hokeistów Pasów (mistrzostwa i wicemistrzostwa Polski). Jego wychowankiem był m.in. Roman Steblecki. <BR> | ||
Członek Rady Seniorów KS Cracovia, Dyrektor SP 128, pracownik Studium Wychowania Fizycznego Politechniki Krakowskiej w latach 1967-95. | |||
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasłużonych, Złotą Odznaką PZHL, Uhonorowany Orderem Cracovia Restituta. | |||
<BR> | <BR> | ||
Rozegrał w Cracovii '''29''' meczów w [[1L|I lidze]] (4 bramki). | |||
<small> Opracowane na podstawie książki: „Pany 1906-2016” Marek Pampuch </small> | <small> Opracowane na podstawie książki: „Pany 1906-2016” Marek Pampuch </small> | ||
*nekrolog [https://www.nekrologi.net/nekrologi/juliusz-korzeniak/42716778] | |||
[[Kategoria:Członkowie Rady Seniorów|Korzeniak, Juliusz]] | [[Kategoria:Członkowie Rady Seniorów|Korzeniak, Juliusz]] | ||
[[Kategoria:Hokeiści|Korzeniak, Juliusz]] | [[Kategoria:Hokeiści|Korzeniak, Juliusz]] | ||
[[Kategoria:Piłkarze|Korzeniak, Juliusz]] | [[Kategoria:Piłkarze|Korzeniak, Juliusz]] | ||
Wersja z 20:34, 23 lis 2020
| Juliusz Korzeniak | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Juliusz Józef Korzeniak | ||
| Urodzony | 6 marca 1930, Kraków, Polska | ||
| Zmarły | 21 lipca 2015 | ||
| Pozycja | pomocnik | ||
| Wzrost | 166 cm | ||
| Waga | 63 kg | ||
| Wychowanek | Cracovia | ||
| Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
| Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
| 1950 1951 1952 1953 1954 |
1L - 1 (0) 1L - 7 (2) 1L - 7 (0) 1L - 12 (2), PP - 1 (0) 1L - 2 (0), PP - 1 (0) | ||
 ↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
| |||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | Występy (gole) | |
| 1947-1954 1954-1955 1956 1956-1959 |
Cracovia Wawel Kraków Cracovia BKS Bielsko-Biała |
1L - 29 (4) | |
| ↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
| |||
| Reprezentacja narodowa | |||
| POL (juniorzy) | |||
|
j - jesień, w - wiosna | |||
 Finalista pucharu ligi 1952
|
 Brązowy medalista MP 1952
|
Juliusz Józef Korzeniak - W 1945 zaczął trenować hokej w Cracovii i już rok później grał w mistrzowskiej drużynie u boku „trójki muszkieterów”.
Reprezentował także barwy Polski w hokeju (akademickie mistrzostwa świata, 1957, brązowy medal).
Nie mniejszy talent wykazywał do piłki nożnej - trafiając w 1949 do kadry Polski juniorów. Znacznie trudniej było mu się przebić do kadry I zespołu Pasów. Znalazł w niej miejsce dopiero wtedy, gdy zakończyli występy bracia Jabłońscy. Ledwo jednak wkomponował się w zespół - został „wyznaczony do odbycia służby wojskowej w OWKS Wawel Kraków.
Po jej zakończeniu powrócił do Cracovii, jednak zajął się już tylko hokejem. Na lodowisku grał do 1967, będąc długoletnim kapitanem drużyny. Po zakończeniu kariery został trenerem, zajmując się juniorami. Korzeniak to współautor największych sukcesów młodych hokeistów Pasów (mistrzostwa i wicemistrzostwa Polski). Jego wychowankiem był m.in. Roman Steblecki.
Członek Rady Seniorów KS Cracovia, Dyrektor SP 128, pracownik Studium Wychowania Fizycznego Politechniki Krakowskiej w latach 1967-95.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasłużonych, Złotą Odznaką PZHL, Uhonorowany Orderem Cracovia Restituta.
Rozegrał w Cracovii 29 meczów w I lidze (4 bramki).
Opracowane na podstawie książki: „Pany 1906-2016” Marek Pampuch
- nekrolog [1]