Zdzisław Oleszek

Zdzisław Jerzy Oleszek urodził się 3 czerwca 1937 w Krakowie.

Wywiady

Koszykarz - Prezes

Stan rodzinny: żonaty, dwoje dzieci: Beata i Konrad

Wykształcenie: wyższe mgr. WF

Zawód wyuczony: mgr. WF, nauczyciel WF - trener II kl. piłki koszykowej

Przebieg pracy zawodowej: po studiach w 1959 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel, a następnie Dyrektor w Szkole Ćwiczeń. Od 1964 roku jako Kierownik Wojewódzkiego Ośrodka Sportu - organizował masową naukę pływania wśród dzieci. Był organizatorem pierwszej po wojnie olimpiady polonijnej w Krakowie, spartakiady młodzieżowej w Krakowie z udziałem 124 szkół, w której reprezentacja Krakowa zdobyła 3 miejsce. Był organizatorem międzynarodowego zlotu schronisk młodzieżowych, a także zorganizował IV etap Wyścigu Pokoju. W 1969 roku był początkowo zastępcą, a później przewodniczącym krakowskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki. W 1972 roku objął stanowisko dyrektora Wydziału Kultury Fizycznej i Turystyki w Krakowie i województwie krakowskim. Był równocześnie pełnomocnikiem rządu d/s przygotowań olimpiady. W 1979 roku został zastępcą dyrektora "Domu Książki". Obecnie emeryt. Zainteresowania pozasportowe: dobra literatura i praca na działce.

Maksyma życiowa: staram się zasłużyć na miano "Homo Sapiens".

Odznaczenia i wyróźnienia: Za pracę społeczną i zawodową wyróżniony: Krzyżami Zasługi: brązowym, srebrnym i złotym oraz Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także medalami: "Za zasługi dla obronności Kraju" - brązowy, srebrny i złoty, "30 lecia Polski Ludowej, "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej" - brązowy, srebrny i złoty, "Zasłużony Działacz Turystyki" - złoty. Ponadto Złotymi odznakami: "Za pracę społeczną dla Miasta Krakowa oraz Województwa krakowskiego", Polskiego Związku Piłki Nożnej, Polskiego Związku Koszykówki, Polskiego Związku Motorowego, Zrzeszenia Sportowego "Start", Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej, Polskiego Związku Kolarskiego, Polskiego Związku Piłki Ręcznej oraz Ligi Obrony Kraju.

Z ilości wyliczonych odznaczeń i wyróżnień w tym głównie nas interesujących - sportowych i to nie za osiągnięcia na parkiecie czy boisku, warto by wiedzieć jak do tego doszło.

Jak wspomiałem ukończyłem studia na Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego. i Zostałem nauczycielem WF oraz otrzymałem tytuł trenera II klasy państwowej piłki koszykowej. W okresie pracy zawodowej byłem w stałym kontakcie z młodzieżą i sportem masowym pełniąc różne funkcje w jednostkach odpowiedzialnych za ich organizację w tym również turystyki masowej.

To były zainteresowania ogólne, bez wyraźnej deklaracji "klubowej", ale mas interesuje jak trafiłeś do CRACOVII i co dla niej zrobiłeś ?

Mając 16 lat grałem już w I-szo ligowej drużynie piłki koszykowej CRACOVII, a później niestety w II-go ligowej, a trwało to od roku 1953 do 1969 - dość długo. Pracując zawodowo zawsze myślałem o CRACOVII i jak mogłem ten Klub wspierałem. W 1980 roku na walnym zgromadzeniu członków KS"CRACOVIA" zostałem wybrany jednogłośnie na prezesa klubu i tą wielce zaszczytną dla mnie funkcję pełniłem społecznie do 1984 roku. Gdyby nie zaistniałe przyczyny obiektywne w Klubie - nabór działaczy "z urzędu" i niemożność kontynuowania prawidłowej pracy, może bym pozostał dalej prezesem, ale niestety - odszedłem. Przypomnę jednak jaka był wówczas CRACOVIA i co sobą reprezentowała. Liczyła 11 sekcji w tym: piłka nożna i Liga, hokej na lodzie - I liga, Piłka ręczna Kobiet - Mistrzynie Polski, szermierka, kolarstwo. Powrócę do 1980 roku w kiedy zostałem Prezesem: I drużynie piłki nożnej groził spadek z II ligi, rozwiązano sekcje piłki ręcznej kobiet, a sekcja hokejowa była w rozsypce w II lidze. Klub ponadto był zadłużony. Odchodząc w 1984 roku pozostawiłem trzy sekcje w I lidze, warsztaty samochodowe, 2 sklepy firmowe nie tylko z pamiątkami, 1 restaurację oraz majątek klubu bez żadnych obciążeń, nie wspominając oddanych działaczy w osobach takich ludzi jak S.Palczewski, S.Laska czy Księżyk.

Zaistniała w tamtych czasach sytuacja nie zniechęciła Cię całkowicie chyba do CRACOVII ?

Napewno - Nie, byłem bowiem związany koleżeńsko z wieloma jej b. zawodnikami i działaczami, którzy pracowali w Radzie Seniorów KS"CRACOVIA" i za namową nie pamiętam, ale chyba Staszka Laski trafiłem na jedno z jej spotkań i tak zaczął się powrót do CRACOVII - z moim bagażem wspomnień i doświadczeń. Brałem udział w spotkaniach Rady jeszcze w barakach przy ul.J.Kraszewkiego, a później w gościnnym klubie dziennikarzy "Pod Gruszką". Konsekwencją mojej pracy w Radzie Seniorów oraz wcześniejszych "zasług" jako zawodnika, a później Prezesa Klubu było nadanie mi w maju 2000 roku godności Seniora Klubu.

Wszyscy przygotowujemy się do obchodów 100 lecia CRACOVII, jakie Ty miałbyć swoje przemyślenia w tej sprawie ?

Jak przystało na klub ze 100-letnią tradycją, należy zadbać o odpowiednie wydawnictwo na temat historii klubu, ludzi którzy budowali przed laty jego sławę, tak żyjących jak i tych co pozostali w pamięci. powinno odbyć się spotkanie wszystkich pokoleń z pod znaku PASÓW, nie zapominając o wyróżnieniu tych ludzi nie tylko słownym. A co jest najważniejsze, aby wszystkie imprezy były obchodzone pod jednym wspólnym szyldem "CRACOVIA".

Ja też bym podobnie sobie życzył. Dziękuję za te kilka słów o sobie i o CRACOVII - życzę Ci dużo zdrowia i radosnych doznań związanych z osiągnięciami sportowców z pod znaku PASÓW.

Wywiad przeprowadził Zygmunt Sadlik

Poprzednik Julian Rejduch

Prezes KS Cracovia 12.03.1981 - 29.06.1984

Następca Bogusław Klimek