Włodzimierz Puzio
| Włodzimierz Puzio | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Włodzimierz Puzio | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 1 czerwca 1920, Czeladź, Polska | ||
| Zmarły | 27 lipca 1993, Warszawa | ||
Włodzimierz Puzio urodził się w 1 czerwca 1920 r. w Czeladzi, zmarł 27 lipca 1993 w Warszawie. Lekkoatleta (płotkarz i sprinter), reprezentant Polski. Później trener Lekkiej Atletyki, pianista, tancerz, malarz. Ukończył Krakowską Akademię Sztuk Pięknych.
Pierwszym trenerem Włodzimierza Puzio był Józef Pawełczyk z CKS Czeladź. W latach 1946-1952 roku, czyli przez większą część swojej kariery zawodniczej, występował w Cracovii 1946-1952, następnie przeniósł się do Gwardii Kraków, gdzie po zakończeniu kariery sportowej został trenerem Lekkiej Atletyki. W 1966 r. wyjechał do Meksyku szkolić tamtejszych zawodników przed igrzyskami olimpijskimi.
Był czołowym lekkoatletą w Polsce pierwszych lat po II wojnie światowej. Specjalizował się w biegu na 400 metrów przez płotki, z powodzeniem startował również w biegu na 400 metrów.
Mistrz Polski w biegu na 200 metrów w 1945, 400 metrów w 1946, w biegu na 400 metrów przez płotki w 1946, 1947, 1948, 1949 i 1950, w sztafecie 4 × 400 metrów w 1946, 1947 i 1950.
Wicemistrz Polski w sztafecie 4 × 100 metrów w 1946 i w biegu na 400 metrów przez płotki w 1952.
Brązowy medalista w biegu na 400 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów w 1947 oraz w biegu na 200 metrów przez płotki w 1953.
W 1966 wyjechał wraz z grupą polskich trenerów do Meksyku, by przygotowywać tamtejszych zawodników do letnich igrzysk olimpijskich w 1968.
Oprócz działalności sportowej był również tancerzem Opery Poznańskiej, a także pianistą, wykonawcą dzieł Chopina.
Wywiad z Puzio
Echo Krakowa
Od samego rana do 9-tej ćwiczenia na fortepianie.
Od 9—13-tej Akademia Sztuk Pięknych (trzeci rok)
Obiad.
Po południu 4 godziny gry na fortepianie.
Wolne chwile — uganianie po lekcjach, aby „coś" zarobić.
Oto pobieżny plan dnia Włodzimierza Puzio.
Nie widzimy w planie godzin poświęconych ćwiczeniom sportowym. Dlaczego?
Otóż to właśnie najważniejsze — odpowiada Puzio. — Ćwiczyć na fortepianie muszę dużo, gdyż pracy muzycznej poświęcam się.
Konserwatorium ukończyłem. Następnie dużo czasu pochłania mi Akademia Sztuk Pięknych, gdzie na odmianę maluję, maluję i jeszcze raz maluję. Wreszcie praca zarobkowa: udzielanie lekcji. — Jestem więc szczęśliwy, gdy nadchodzą wakacje i obozy treningowe, kiedy mogę poświęcić dużo czasu mojemu ulubionemu dystansowi 400 m przez płotki. Technikę przechodzenia samych płotków opanowałem tuż dobrze. Amerykanie, którzy startowali na zawodach w Katowicach, pochwalili styl. Brak mi tylko szybkości, którą mogę osiągnąć przy b. częstych treningach. Niestety w tej chwili trenuję mało.
Jaka na to rada? — pytamy.
Zasadniczo — odpowiada nam Włodek, nie ma na to rady. Stypendia, czy to muzyczne, czy na Akademii są grubo za małe. A jeżeli Już wybrałem te dwie dziedziny pracy i studiów — malarstwo i muzykę, brak czasu na przyjemność w postaci sportu. Może się jakoś zmieni?
Ale Jak?
O Puzio
Włodzimierz Puzio
Data urodzenia: 01 czerwca 1920 Czeladź - 27 lipca 1993
lekkoatleta/trener/tancerz/pianista
Dyscyplina sportowa: lekka atletyka
Przebieg kariery zawodniczej:
reprezentował barwy klubowe: Cracovii oraz Gwardii Kraków
Mistrzostwa Polski w biegu na 200 m, Łódź (1945) - zajmuje 1. miejsce
Mistrzostwa Polski w biegu na 400 m, Kraków (1946) - zajmuje 1. miejsce, Warszawa (1947) - zajmuje 3. miejsce
Mistrzostwa Polski w biegu na 200 m przez płotki, warszawa (1953) - zajmuje 3. miejsce
Mistrzostwa Polski w biegu na 400 m przez płotki, Kraków (1946) - zajmuje 1. miejsce, Warszawa (1947) - zajmuje 1. miejsce, Poznań (1948) - zajmuje 1. miejsce, Gdańsk (1949) - zajmuje 1. miejsce, Kraków (1950) - zajmuje 1. miejsce, Wrocław (1952) - zajmuje 2. miejsce
Mistrzostwa Polski w sztafecie 4x100 metrów, Kraków (1946) - zajmuje 2. miejsce, warszawa (1947) - zajmuje 3. miejsce
Mistrzostwa Polski w sztafecie 4x400 metrów, Kraków (1946) - zajmuje 1. miejsce, warszawa (1947) - zajmuje 1. miejsce, Kraków (1950) - zajmuje 1. miejsce
5-krotny reprezentant Polski - 6 startów, bez zwycięstw indywidualnych (1949-1952)
Przebieg kariery trenerskiej: był trenerem lekkoatletycznym na Kubie, w Meksyku i Chile
Uwagi:
tancerz Opery Poznańskiej oraz pianista
źródło:[1]