Stanisław Turowski
| Stanisław Turowski | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Stanisław Turowski | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 17 września 1880, Kraków, Galicja | ||
| Zmarły | 8 czerwca 1936, Otwock | ||
prof Stanisław Turowski - członek zwyczajny Cracovii w 1911 r.. W Krakowie prof. gimnazyalnym.
Dyrektor gimnazjum państwowego w Zakopanem. Kazimierz Turowski urodził się 17 września 1880 r. w Krakowie, jako syn Jana, b. oficera armji rosyjskiej a w powstaniu 1863 r. wojskowego naczelnika województwa płockiego, i Felicji z Niemojewskich. Ukończył gimnazjum klasyczne i wydział filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Doktoryzował się w r. 1906. Był potem na studjach naukowych w Paryżu (1907) i Petersburgu (1911 — 1913). Od r. 1903 był profesorem gimnazjalnym w Krakowie, od r. 1910 współpracownikiem Komisji Literac kiej Akademji Umiejętności. Miewał wykłady publiczne z dziedziny historji literatury w Krakowie, miastach prowincjonalnych b. Ga licji, w Paryżu i Petersburgu. Brał udział w wojnie światowej jako kapitan armji austrjackiej, potem w wojnie polskiej jako major WP. Podczas oblężenia Lwowa przez Rusinów należał do obsady tego miasta. W r. 1922 jako ekspert Delegacji Polskiej brał udział w posiedzeniach Komisji Mieszanej w Moskwie w związku z rewindykacją polskiego mienia kulturalnego w Rosji. Od r. 1922 osiadł w Zakopanem jako dyrektor tamtejszego Gimnazjum państwowego. Kawaler Krzyża W alecznych i orderu Odrodzenia Polski. Żonaty — raz pierwszy z Jadwigą Noskowską, córką kompozytora, raz drugi z Zofją Kawecką[1].