Mieczysław Burda
| Mieczysław Burda | |||
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Mieczysław Burda | ||
| Kraj |  Galicja
| ||
| Urodzony | 19 kwietnia 1916, Kraków, Polska | ||
| Zmarły | 29 kwietnia 1990, Krynica | ||
| Wychowanek | KTH Krynica | ||
| Sezony w Cracovii | |||
| Sezon | W/G/A | ||
| 1946/47 1947/48 1948/49 |
|||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | W/G/A | |
1937-1938 1947-1949 |
KTH Krynica  Dąb Katowice KTH Krynica Cracovia KTH Krynica
|
||
| Reprezentacja narodowa | |||
| 1937-1948 | POL | ||
|
W/G/A - wystepy/gole/asysty | |||
Mieczysław Burda urodził się 19 kwietnia 1916 w Krakowie, zmarł 29 kwietnia 1990 w Krynicy (i tam jest pochowany).
Po I wojnie jego rodzice przeprowadzili się do Krynicy, gdzie ukończył miejscowe liceum i zaczął grać w KTH. W Cracovii 1948-1949 (później wrócił do KTH), dwukrotny Mistrz Polski z Pasami (1948, 1949). 33-krotny reprezentant Polski (1937-1948), w tym 8 razy z Cracovią. Olimpijczyk (1948). Po zakończeniu kariery trener zespołów bydgoskich, KTH i Cracovii (1962-63). Jego syn Roman również grał w hokeja w KTH i Cracovii, jednak bez większych osiągnięć.
- dodatkowe informacje [1].
O Burdzie
40 lat KTH
Zaczęła się ta wyjątkowo długa kariera od pamiętnych mistrzostw świata rozgrywanych w Krynicy w 1931 r. One właśnie zachęciły 14-letniego Mietka do gry w hokeja. Sztukę bowiem jazdy na łyżwach miał opanowaną najlepiej spośród swoich szkolnych rówieśników.
I rzeczywiście kariera sportowa wręcz błyskawiczna. W sezonie 1932/33 Mietek, mając niespełna 16 lat, już debiutuje w I drużynie KTH. Zimą 1935/36 już nazwisko jego figuruje w składzie kadry olimpijskiej i mało brakuje, aby dostał się do reprezentacji na Igrzyska 1936 roku. Nic więc dziwnego, że już w rok później rozpoczął występy w reprezentacji Polski na mistrzostwach świata kolejno w Londynie, Pradze i Davos. Łącznie — do chwili wybuchu wojny — Mieczysław Burda rozegrał 33 mecze w barwach narodowych, będąc zawsze wyróżnianym.
Ma również sukcesy indywidualne innego rodzaju. Skoro w 1937 roku przeniósł się do katowickiego Dębu, zajął w plebiscycie na najlepszego sportowca Śląska wysokie 5-te miejsce. Wyprzedzili go tylko słynni reprezentanci Polski — Sznajder rekordzista Polski w skoku o tyczce, piłkarz Piontek, pięściarz wagi ciężkiej Piłat i piłkarz Wodarz. Burda walnie przyczynił się do zdobycia przez Dąb tytułu mistrza Polski w sezonie 1937/38. W tymże sezonie, w meczu Dębu z reprezentacją Kanady, przegranym 1:10, kryniczanin był strzelcem jedynej bramki w stylu na długo pamiętnym u obserwatorów tego spotkania.
Po wojnie Burda znowu rozpoczyna występować w KTH, aby na 2 sezony (1947—49) pojawić się w Cracovii i w międzyczasie reprezentować Polskę na Igrzyskach Olimpijskich 1948 roku. Z tytułem Olimpijczyka kontynuuje Burda przez 4 sezony grę w macierzystym KTH, walnie przyczyniając się do jego ówczesnych sukcesów — zdobywania tytułów mistrza i wicemistrza Polski. W sumie Mieczysław Burda występował czterokrotnie w drużynie, której przypadał tytuł mistrza Polski: dwa razy w Cracovii, raz w Dębie i raz w KTH. Kiedy krynicki hokej zaczyna tracić warunki do dalszego rozwoju, Burda przechodzi w sezonie 1953/54 do bydgoskiej Polonii (ówczesna Gwardia). Jeszcze i tutaj jest świetnym zawodnikiem i — zaczyna być równie dobrym trenerem. Okazało się to najlepiej, kiedy w sezonie 1961/62 objął treningi Cracovii i uratował ten zespół przed degradacją do II. ligi. Ale latka lecą (już 47 rok życia), chciałoby się jeszcze nieco pograć tam, gdzie stawiało się pierwsze kroki. Wraca więc Burda do KTH, a nawet w jednym ze spotkań ll-ligowych strzela bramkę, dając młodzieży pokaz sprawności fizycznej. Właściwie więc dopiero w 1963 roku Mieczysław Burda zakończył karierę czynnego zawodnika. Skąd taka sprawność? — Zawsze prowadziłem — mówi Burda — sportowy, higieniczny tryb życia i chętnie uprawiałem sporty uzupełniające.
Dodajmy, że takie jak narciarstwo i tenis — z pełnym powodzeniem. Szczególnie tenis. Już w 1934 r. Mietek wywalczył mistrzostwo Krynicy i Puchar KTH, w następnym tytuł wicemistrza Polski juniorów, a po wojnie zaliczany był do czołówki krakowskiego okręgu, występując w silnej sekcji tenisowej Cracovii.
Ma więc Mieczysław Burda sporo do opowiadania na codziennych „seansach” koleżeńskich w krynickiej kawiarni „Wisła”.
| Poprzednik Włodzimierz Kopczyński |
Pierwszy trener hokeistów
|
Następca Włodzimierz Kopczyński |
To jest zalążek artykułu związanego z hokejem. Jeśli możesz, rozbuduj go.